Quantcast
Channel: Peter's Blog
Viewing all 228 articles
Browse latest View live

Today...

$
0
0
Today around this time 92 years ago pioneer airman Pijl crashed in the Strait of Dover/North Sea. He was on his way from Lympne to Rotterdam flying a Fokker F.III. Shortly I hope to be able to publish more details about the life of this man and the fate he met.

Adriaan Pieter Johannes Pijl
Amersfoort (NL) Nov. 22, 1895 - North Sea Apr. 24, 1924

Een twijfelachtige eer/A dubious honor

$
0
0
There is a summary in English after the Dutch text.

Bij de KLM waren we er altijd al dol op, op de zogenoemde firsts. De eerste vlucht naar Indië, de eerste na-oorlogse vlucht naar New York, de eerste vlucht over de Noordpool of naar een nieuwe bestemming.

Een zogenoemde eerste-vlucht-enveloppe van de
eerste lijnvlucht Amsterdam-Kiev 27-10-1992
Dat is wel begrijpelijk want zo’n evenement is natuurlijk, commercieel gezien, interessant. Het is evenzeer begrijpelijk dat niet alle voorvallen die zich voor de eerste keer voordoen, publicitair gebruikt kunnen worden. Over zo’n voorval gaat dit verhaal.

Een rechtsvermoeden van overlijden
Van een broer van een schoonzusje kreeg ik een klapper met originele kranten uitgegeven in het eerste halfjaar van 1945. Het waren o.a. de Nieuwe Rotterdamsche Courant, het Algemeen Handelsblad en het Vaderland. De periode beslaat niet alleen de bevrijding maar ook de vier daaraan voorafgaande oorlogsmaanden. En dat is natuurlijk interessant om door te bladeren!
Je komt van alles en nog wat tegen bv. de rouwadvertentie van Jac. P. Thijsse, de veldbioloog en schrijver van de overbekende Verkade-albums.
Mijn aandacht werd getrokken door een oproep aan de heer A.P.J. Pijl, vliegenier, om op 8 mei 1945 voor de Arrondissementsrechtbank te Amsterdam te verschijnen. De oproep werd namens zijn vrouw gedaan.

Dagvaarding Algemeen Handelsblad 19-2-1945
Nou zijn dit soort oproepen niet bijzonder. Met name in geval van voorgenomen echtscheiding, probeert men op deze wijze vaak een verdwenen huwelijkspartner op te sporen. Maar dat was hier niet aan de orde. Deze rechtzaak had als doel vast te stellen dat er een rechtsvermoeden van overlijden bestond. Pijl was nl. op 24 april 1924 als “bestuurder” per vliegtuig uit Londen vertrokken in de richting van Nederland waarna er niets meer van hem vernomen is. Aldus de oproep.
Als oud-KLM-er heeft mogelijk het woord vliegenier mijn aandacht getrokken, reden genoeg om te proberen uit te vinden wat het verhaal achter deze verdwijning was. Hierna kunt u lezen wat er allemaal boven water kwam, helaas niet letterlijk zoals zal blijken.

Het begin
Adriaan Pieter Johannes Pijl wordt op 22 november 1895 in Amersfoort geboren. Hij is de jongste zoon van Leendert Pijl, fourier bij de  Huzaren, en Cornelia Ulb, zijn echtgenote. Twee opperwachtmeesters, Hubert Nicolaas Timmer (38) en Johannes van der Laan (27), zijn getuigen bij de aangifte van de geboorte. Dat zullen collega’s van vader zijn geweest.

Geboorteakte Adriaan Pieter Johannes Pijl geb. 22-11-1895
Adriaan, en niet Adrianus zoals vreemd genoeg in de hiervoor afgebeelde dagvaarding staat, heeft nog twee oudere broers: Leendert (*13-1-1892), gehuwd met Johanna Helena Vermeulen te Amersfoort op 14-2-1922, en Cornelis Gerrit (*12-10-1893), gehuwd met Helena van de Craats te Ede op 31-5-1922. Ook deze broers zijn in Amersfoort geboren. Beiden zijn bij het huwelijk van hun ouders geëcht (erkend).
Er stroomt veel Zeeuws bloed door de aderen van het geslacht Pijl. Ook de familie van Adriaan's grootmoeder komt uit die provincie. Dat neemt niet weg dat de Pijlen hun wortels hebben in de Alblasserwaard, zie de kwartierstaat van Adriaan.
Kwartierstaat
Adriaan Pieter Johannes Pijl
____________________
[1]Gerrit’s vaderschap van Cornelia is een veronderstellingen dus NIETbewezen; Gerrit was, bijna 4 jaar voor zijn huwelijk met Lucia, getuige bij de geboorte van Cornelia. Een verdere indicatie voor het vaderschap zou kunnen zijn dat Cornelia dezelfde naam heeft als de moeder van Gerrit. Ze is in ieder geval niet vernoemd naar de moeder van Lucia en evenmin is Cornelia erkend ten tijde van het huwelijk van Gerrit en Lucia. Uit de huwelijkse bijlagen blijkt dat de inmiddels overleden eerste vrouw van Gerrit hem al omstreeks 1852 heeft verlaten.

Van Amersfoort naar Nijmegen
Wanneer Adriaan 15 jaar oud is, verhuist het gezin op 9 februari 1911 van Amersfoort naar Nijmegen. Daar gaan zij wonen op het adres Waldeck Pyrmontsingel 67. Vader Pijl, als voormalig huzaar en zoon van een koetsier gewend om met paarden om te gaan, begint op het genoemde adres een manege, zeker in die dagen een activiteit die zijn status geen kwaad zal hebben gedaan. Ook de gehanteerde tarieven wijzen op een bepaalde clientèle. Het is (mij) niet helemaal duidelijk waarom 10 buitenlessen voor Dames f 65.- moeten kosten en voor Heren slechts f 50.-. Maar dat zal aan mijn onbekendheid met de materie liggen.


Provinciale Geldersche en Nijmeegsche Courant
7-3-1912
Terwijl vader Pijl probeert zijn gezin van inkomsten te voorzien, nemen andere gezinsleden de kostenkant voor hun rekening. Moeder Pijl verliest een waarschijnlijk kostbare gouden broche ...

Prov. Geldersche en Nijmeegsche Courant
10-1-1912
... en zoon Adriaan (A.P.J.) volgt een handelsavondcursus en gaat over van "klasse I naar II". Na zijn schooltijd werkt hij als kantoorbediende.

Prov. Geldersche en Nijmeegsche Courant
4-4-1913
Bij de verhuizing van Amersfoort naar Nijmegen  is oudere broer Cornelis Gerrit kennelijk in gebreke gebleven zich in Amersfoort als milicien af te melden dan wel zich in Nijmegen weer aan te melden.

Militiewet 1913 art. 88.1
Want, zo blijkt, Cornelis is als dienstplichtige met groot verlof. En grootverlofgangers moeten zo nu en dan op herhalingsoefening, zo heette dat tenminste na de Tweede Wereldoorlog. Toch is de burgemeester van Nijmegen hem kennelijk op het spoor gekomen want de volgende mededeling verschijnt in de krant.

Prov. Geldersche en Nijmeegsche Courant
6-3-1914
Hij moet zich dus op 13 april 1914 in uniform melden om "voor den tijd van veertien dagen in werkelijken dienst te komen". En vergeet vooral je zakboekje niet!
Of vader Pijl, een man met een militaire carrière, dit krantenbericht heeft gewaardeerd, dat weten we natuurlijk niet. En waarom de burgemeester niet gewoon een briefje naar Cornelis heeft gestuurd in plaats van een "dienstmededeling" in de krant te zetten...
Tot zover de besognes van de familie Pijl in die eerste jaren van hun verblijf in Nijmegen.

Militaire carrière en huwelijk
Op 24 augustus 1915, Adriaan is nog net geen 20 jaar oud, treedt hij in werkelijke dienst bij de Landstorm bij het Depot van de VIII Infanterie Brigade te Amersfoort. De Landstorm was bedoeld als reserve-onderdeel voor het leger. Het is waarschijnlijk dat hij dat deed als vrijwilliger, mogelijk omdat hij was uitgeloot voor de militie. Overigens is de Landstorm in geen enkel opzicht de voorganger van een bepaald niet gunstig bekend staand legeronderdeel met dezelfde naam in de Tweede Wereldoorlog.
Op 1 maart 1916, in het tweede jaar van de Eerste Wereldoorlog, wordt hij bevorderd tot korporaal en op 5 juni van het zelfde jaar tot sergeant. Wat goed is, gaat snel.
Op 1 november 1918 wordt hij overgeplaatst naar het 5e Regiment Infanterie. Hij gaat een vrijwillige verbintenis voor 5 jaar aan als vlieger bij het reservepersoneel beneden de rang van officier. Tegelijkertijd (?) wordt hij als sergeant leerling-vlieger bij de Luchtvaartafdeeling (LVA) op Soesterberg geplaatst. Een luchtmacht bestond nog niet en de Luchtvaartafdeeling (met dubbel e) was organiek een legeronderdeel. Bij de LVA treedt hij in de voetsporen van mannen als Karel Doorman (brevet 1916) en Albert Plesman (1918). Willem Versteegh was daar de belangrijkste instructeur, hij zou veel later door zijn oud-leerling Plesman gevraagd worden bij de KLM te komen werken.
De werkzaamheden van Adriaan op Soesterberg doen hem op 27 januari 1919 verhuizen van Nijmegen naar Soest*1), het adres is niet bekend. Datzelfde jaar, op 4 september, haalt hij zijn FAI-brevet *2) (#117). Het militaire brevet volgt op 5 maart 1920. Op 6 maart wordt hij als sergeant-vlieger officieel overgeplaatst van het 5e Regiment Infanterie naar de LVA.
Op 24 augustus 1921 krijgt hij de onderscheiding voor 'zesjarigen dienst'. Na ruim 6½ jaar militaire dienst gaat Adriaan op 1 april 1922 met verlof  'buiten bezwaar van 's Rijks schatkist'. M.a.w. hij werd niet meer als militair betaald. Daar was een goede reden voor want hij wordt verkeersvlieger bij de KLM. Op dat moment heeft hij volgens de publicatie Nederlandsche Luchtvaarders van L.C. Graaf van Limburg Stirum, 750 vlieguren op diverse types. Volgens zijn eigen opgave t.b.v. Lloyd's Aviation Record, gedaan op 8 december van dat jaar, kom ik tot een totaal van 970 uur.
Hieronder afbeeldingen van de types die hij bij de LVA vloog, met daarbij het aantal vlieguren, en de opgave aan Lloyd's.
_______________
*1) Mogelijk bij iemand met de naam Koot, een achternaam die in die omgeving wel meer voorkomt.
*2) Fédération Aéronautique Internationale opgericht op 14 oktober 1905. Het is het eerste internationale regulatory body voor de luchtvaart. In Nederland was de toenmalige Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart het enig aangesloten nationale lichaam waar men zijn brevet kon halen.
Op de in Nederland gebouwde Spijker V.2: 241 vlieguren
Foto: http://www.luchtvaartnieuws.nl/
Op de Franse Nieuport 11 of 21 (80 pk): 15uur
en op de Nieuport (120 pk): 10 uur

Foto: https://commons.wikimedia.org
Op de Fokker D.III (160 pk) van de LVA: 6 uur
Foto: http://nimh-beeldbank.defensie.nl/
Op een Duitse Fokker D.VII (160 pk) bij IJzendijke 15-10-1918,
geconfisqueerd en waarschijnlijk naar LVA: 115 uur

Foto: http://www.aerofile.info/

Op de Fokker C.1 Verkenner (185 pk): 598 uur
Foto: Beeldbank NIMH


Opgave aan Lloyd's d.d. 8-12-1922. De uren die Adriaan maakte op
de Havilland en de Fokker II en III, maakte hij in KLM-dienst.

Bron: A. van Wijk en red. Luchtvaartkennis
Nog even een inkijkje in de salariëring van Adriaan tijdens zijn militaire diensttijd.
In 1915, bij aanvang van zijn militaire loopbaan, ontving hij ƒ 0,20 per dag. Mogelijk bij zijn promotie in 1916 tot korporaal en later tot sergeant, verdient hij ƒ 450.- resp. ƒ 750.- per jaar. De laatst genoteerde jaarwedde bedroeg ƒ 1.600,- + ƒ 800,-. Het laatste bedrag is misschien een toelage die hij als vlieger ontving. Ter vergelijking, een commies bij het Rijk verdient rond die tijd ± ƒ 2.000,-.

Mogelijk omdat vliegers welhaast per definitie mannen met vooruitzichten zijn, krijgt hij op 15 november 1922 toestemming van de ouders van Berdina Brinkhoff om met haar te trouwen. Berdina is de dochter van Peter Brinkhoff en Geetruida Winnen. Zij is op 27 maart 1900 geboren in Gennep (L). Berdina heeft nog drie oudere broers en een oudere zus. 
Het huwelijk wordt voltrokken onder de rook van Schiphol in de gemeente Haarlemmermeer. Getuigen zijn Cornelis Bakker (38), melkslijter, en Johannes Bernardus Scholte (23), vliegenier. De laatste werkt ook bij de KLM en komt later in dit relaas nog voor.
Van een kerkelijk huwelijk is mij niets bekend maar over de godsdienst van Adriaan is nog wel iets te melden. Al tijdens zijn diensttijd staat hij te boek als zijnde R.C., Roomsch Catholiek. Daar is niets vreemds aan ware het niet dat zijn overgrootvader Leendert Pijl zich in 1836 in Domburg van de Hervormde Kerk afscheidde en een richting volgde die later tot de Doleantie zou leiden. Je zou hem kunnen zien als iemand van Christelijk Gereformeerde signatuur en dat is allesbehalve Roomsch Catholiek. Dus hoe Adriaan aanhanger van dat geloof is geworden, is nog even onduidelijk. Maar er valt wel over te speculeren. De katholieke Berdina is geboren in het Limburgse = katholieke Gennep maar in 1915 woont zij vermoedelijk al in Nijmegen en in 1922 zeker. Het is aannemelijk dat ze elkaar daar ontmoet hebben en misschien heeft hij voor haar een ander geloof aangenomen? Wie zal het zeggen.

Al voor zijn huwelijk woont Adriaan op het adres Nieuwe Meerdijk 71, Rijk in de Haarlemmermeer. De hoofdbewoner van dat huis was de melkslijter C. Bakker die ook als getuige bij het huwelijk van Adriaan en Berdina aanwezig was. 

Nieuwe Meerdijk 80 maar voor 1930 was dit 71
Foto: coll. J. Wies
Na het huwelijk trekt ook Berdina hier in maar niet voor lang. Op 7 juni 1923 verhuist het jonge echtpaar naar Amsterdam, naar de 1e Helmerstraat 48 1hoog.

1e Helmerstraat 48 1hoog, het woonhuis van
de heer en mevr. A.P.J. Pijl-Brinkhoff

Foto: Google Streetview
KLM loopbaan
Op 1 april 1922 gaat Adriaan aan de slag voor de KLM, toen nog K.L.M., maar hij is met verlof  'buiten bezwaar van 's Rijks schatkist'. M.a.w. hij werd niet meer als militair betaald maar heeft nog wel een arbeidsrelatie met dat zelfde Rijk. Die situatie duurt tot 22 december 1922 wanneer hij bij de K.L.M. in dienst treedt.
Over het aantal vlieguren dat hij bij de LVA maakt, blijft het wat mistig. Niet alleen in het eerder gemelde boekwerk staat het aantal van 750 uren, ook Adriaan zelf verklaart dat op een "Formulier voor vliegers" dat hij op 12 augustus 1922 invult.

Het 'formulier voor vliegers' ingevuld door Pijl op 12-8-1922
Bron: A. van Wijk en red. Luchtvaartkennis
 Maar het strookt niet met het aantal uren dat hij meldt aan Lloyd's. De enige verklaring zou kunnen zijn dat Adriaan de uren van twee (technisch) zeer op elkaar gelijkende types, de Fokker C.I (verkenner) en de Fokker C.II,  bij elkaar heeft opgeteld. De C.I was in gebruik bij de LVA en de C.II bij de KLM. Adriaan heeft naar eigen zeggen en aantoonbaar op beide gevlogen.

Op bovenstaand formulier staat ook aangegeven dat Adriaan geen vliegongevallen heeft gehad voordat hij bij KLM in dienst trad. Die situatie zou niet blijvend zijn.

Op 30 juli 1923 moest hij bij Vlissingen met een Fokker F.III (H-NABN) een ongeplande landing maken wegens een gebroken olieleiding. Na reparatie kon hij dezelfde dag zijn (lucht)weg vervolgen.

Fokker C.II H-NABX
Foto: http://nimh-beeldbank.defensie.nl/
Op 8 januari 1924 was er, onderweg naar Terschelling en Schiermonnikoog(!), een noodlanding met een Fokker C.II (H-NABX) op vliegveld De Kooy (bij Den Helder). Het defect aan de motor kon pas de volgende dag gerepareerd worden. Die dag was niet veel beter dan de vorige, nu moest er een noodlanding gemaakt worden op de Bosplaat bij Terschelling.

Algemeen Handelsblad 10-1-1924
De indruk zou eenvoudig kunnen ontstaan dat Pijl een brokkenpiloot was. Maar dan moet wel bedacht worden dat de technische ontwikkelingen in die dagen nog in de kinderschoenen stonden, er gebeurde nog wel eens wat. Herman Dekker, eigenaar van de meest complete website voor wat betreft luchtvaartongevallen en -incidenten in Nederland of met Nederlandse machines wereldwijd, noteert b.v. voor 1923 56 van zulke voorvallen. En 1923 was echt geen piekjaar!
Maar los daarvan, K.L.M. was dik tevreden over Pijl. In een K.L.M.-document staat: "Pijl was een uitmuntend vliegtuigbestuurder, kalm, vol beleid en zijn vak door en door kennende". En dat sluit weer aan op de mening die zijn militaire opleider over hem had.

De fatale vlucht
De weersomstandigheden waren op die donderdag 24 april 1924 zeker niet slecht te noemen voor een vlucht van Croydon bij Londen naar Rotterdam Waalhaven. Wind met een kracht van 1-2 Bft uit zuidelijke richtingen, bewolkt, een temperatuur van 7-8 ℃ en zo goed als geen neerslag. Alleen bij Cap Gris-Nez was het een beetje nevelig maar zover zuidelijk zou Pijl die dag niet komen. Van mist was nergens sprake. Een meteoroloog zou daar misschien aan toevoegen: "Nog niet" want zuidelijke winden en windkracht 1-2 over relatief koud water... Maar goed, ik ben geen meteoroloog. In ieder geval zullen deze omstandigheden voor Pijl weinig nieuws hebben bevat. Hij had al 215 oversteken over het Kanaal op zijn naam staan en vandaag zou nummer 216 er aan toegevoegd worden.
De weerkaart van 24-4-1924
Gezien het vertrektijdstip vanuit Croydon, 11.03 Amsterdam tijd *1), mag aangenomen worden dat Pijl een dag eerder met de Fokker F.III H-NABS op Croydon is geland. Op die 24e april waren er twee passagiers, de heren W.J. van Hien uit Amsterdam*2), maar wonend in Folkestone, en ir. C.J.M. Modderman uit Amersfoort*3). Daarnaast was er nog 60 kgs post en vracht *4), o.a. ééndagskuikens, (broed?)eieren en platen van aluminium. De F.III was ontworpen voor in totaal 5 passagiers, Wat men toen het 'nuttig gewicht' noemde, heet tegenwoordig het payload. Voor de F.III bedroeg dat 770 kgs, dus met 2 passagiers plus de lading bleef Pijl ruim binnen de limieten. Hij kreeg te horen dat het weer boven het Kanaal ongunstig was maar ook dat hij eerst nog een pakket moest ophalen in Lympne, zo'n 85 km OZO van Croydon en haast aan de kanaalkust gelegen. Voor wat betreft de weersgesteldheid en het vertrek vanaf Lympne, mocht Pijl naar bevind van zaken handelen. Tegen 14.00 uur kreeg Pijl daar informatie dat de mist boven het Kanaal opgetrokken was waarop hij vertrok.
Al eind augustus 1922 had de chef van de K.L.M. Vliegdienst, Dellaert, verordonneerd dat het Kanaal moest worden overgestoken tussen Dover en Folkestone enerzijds en Calais en Gravelines aan de Franse kant. Pijl lijkt zich aan deze (verzekerings)instructie gehouden te hebben, want de laatste die de machine gezien heeft is ene C. Dorman. Hij zag de Fokker bij goed zicht bij Sandgate overkomen. Wel was het zo dat de horizon door mist niet zichtbaar was...
_______________
*1) Het tijdverschil met Engeland, waar men Greenwich Mean Time hanteerde, was in de periode 1909-1940 20 minuten.
*2) Willem Jan van Hien, geb. Amstenrade 24-7-1889, zn van Wilhelmus Hubertus Johannes van Hien en Geertruida Severina Soutendijk
*3) Carel Johannes Marinus Modderman, geb. Batavia 30-11-1880, zn van Pieter Jan Ulyssus Modderman en Maria Agatha ter Laag, tr. Amersfoort 28-8-1917 Albertje Wesseling geb. Amersfoort 1-4-1887
 *4) Het vrachttarief van Amsterdam/Rotterdam naar Londen bedroeg in die dagen f 0,80 pkg

Het gebied waar Pijl werd geacht het Kanaal over te steken
De afstand van vliegveld Lympne naar Rotterdam, gevlogen langs de Franse, Belgische en Nederlandse kust, bedraagt ongeveer 285 km. De kruissnelheid van de F.III lag rond de 140 km/u. Met een vertrek van 14.00 uur ex Lympne ligt een aankomsttijd van 16.00 uur dan voor de hand. Maar om 17.00 uur was Waalhaven nog steeds in afwachting van de komst van Pijl. Ook had men daar nog niet de gebruikelijke berichten van kuststations Calais, Duinkerken en Ostende ontvangen. Wanneer de machine daar over kwam werd dat per radio doorgegeven. Pijl zelf kon dat niet want de machine had geen radio aan boord, alleen een kompas.

De Gooi- en Eemlander 25-4-1924
Nadat duidelijk was geworden dat de machine niet meer zou arriveren, heeft men de autoriteiten in de landen langs de route gevraagd naar de Fokker uit te zien. Niet alleen vliegtuigen werden ingezet, ook het scheepvaartverkeer in het Kanaal werd gealarmeerd maar alles tevergeefs. Men heeft moeten concluderen dat Pijl toch boven het Kanaal in de mist terecht is gekomen, mogelijk geprobeerd heeft er onderdoor te vliegen en met een klap het water heeft geraakt. Er is niet veel fantasie voor nodig om te bedenken wat dat met een machine, het woord 'kist' is hier meer op z'n plaats, doet die voornamelijk bestaat uit triplex (three-ply covering) en de ailerons zelfs uit een weefsel (fabric). Geen wonder dus dat er van de H-NABS niets is teruggevonden.

Eén van de weinige foto's van de Fokker F.III H-NABS
Foto: coll. H. Dekker
Vermeldenswaard is nog dat collega-vlieger Scholte, dezelfde Scholte die getuige was bij het huwelijk van Adriaan en Berdina, zo'n 1½ uur nadat Pijl het Kanaal overgestoken zou moeten zijn, naar Croydon is gevlogen zonder ook maar iets te merken. De wolkenhoogte was toen 300-600 mtr.
Omdat de Fokker F.III ontworpen was om na een landing op water enige tijd te blijven drijven, ging de zoektocht ook de volgende dag door. De commandant van Waalhaven, de bekende marine-vlieger H. Nieuwenhuis, is nog met een waarnemer met de al eerder genoemde H-NABX over het gebied gevlogen waar Pijl de oversteek gemaakt zou moeten hebben. Men kan zich voorstellen dat het afzoeken van bijna 500 km² vanaf een beperkte hoogte een behoorlijk speld-in-een-hooiberg-gehalte heeft. Wel zag Nieuwenhuis een olievlek bij de Goodwin Sands, voor de Engelse kust bij Deal. Die heeft hij gerapporteerd op Lympne waar hij vervolgens naartoe is gevlogen. Maar ook deze melding heeft niets opgeleverd. Aan het eind van die vrijdag heeft men moeten constateren dat Adriaan Pijl de twijfelachtige eer beschoren is de eerste vlieger te zijn geweest die betrokken is bij een vliegtuigongeluk van de K.L.M. met dodelijke afloop.

De financiële nasleep
Hoe dramatisch gebeurtenissen ook mogen zijn, de boekhouding moet natuurlijk wel op orde blijven. Hieronder een mededeling van de KLM Bedrijfsingenieur te Waalhaven aan de afd. Boekhouding in Den Haag. Het gaat over het feit dat deze machine nu afgeschreven gaat worden. In de brief wordt o.a. het aantal vlieguren van de H-NABS gemeld (621 uur en 16 minuten) en details zoals het gegeven dat één van de vleugels een gerepareerde vleugel was, afkomstig van de M. Met die M bedoelde men waarschijnlijk de H-NABM. Die machine had op 17 juli 1923 bij Croydon een noodlanding gemaakt waardoor deze, met uitzondering van de cabine en kennelijk een vleugel, beyond repair was.

Brief aan de afd. Boekhouding d.d. 30-4-1924
Bron: KLM-archief
Een ander financieel 'dingetje' betreft de weduwe van de omgekomen piloot. Pijl was op 1 april 1922 van de LVA overgestapt naar de K.L.M. maar wel 'buiten bezwaar van 's Rijks schatkist'. Mijn interpretatie van die uitdrukking is dat Adriaan formeel nog wel militair was maar betaald werd door de K.L.M. In een K.L.M.-rapport, opgemaakt n.a.v. het verdwijnen van de H-NABS, wordt opgemerkt dat Pijl al per maart 1922 in dienst zou zijn. Dat lijkt misschien in tegenspraak te zijn met een ander K.L.M.-document, zie hieronder.

Paragraaf uit een ongedateerd KLM-document
Bron: KLM-archief
Misschien is de weduwe van passagier Modderman in financieel opzicht beter af geweest. Haar man had zich voor vertrek uit Londen verzekerd voor £ 4.000. De koers van het Engelse Pond in die dagen lag rond de f 12,50. Die uitkering zal toen dus ongeveer f 50.000 geweest zijn. Dat is zo'n € 365.000 nu... Hoewel het afsluiten van een levensverzekering door Modderman misschien een stimulans is voor complotdenkers, moet wel bedacht worden dat vliegen, zeker over zee, toen voor velen gelijk stond met waaghalzerij. Dus dat je je daarvoor (of tegen) verzekerde, dat was niet ongewoon. Ik herinner me trouwens dat het tot in de 70-er jaren op Amerikaanse luchthavens heel gebruikelijk was om vlak voor je vlucht een levensverzekering af te sluiten. Of die verkooppunten er tegenwoordig nog zijn, dat weet ik niet, ik kom er nooit meer.

Vermist maar niet overleden
Soms verdwijnen mensen, zonder enig spoor na te laten en/of zonder enig teken van leven, letterlijk! Een kenmerk van zo'n verdwijning is dat er geen lichaam van betrokkene is. Althans, misschien is dat er wel maar het is niet als zodanig bekend of geïdentificeerd. Vaak is het ook zo dat de vermiste is verdwenen 'zonder orde op zaken te hebben gesteld'.  In zulke gevallen is sprake van een vermissing. Hoewel achterblijvers aan de ene kant vaak nog wel hoop koesteren dat de bewuste persoon weer opduikt, zijn er ook lastige gevolgen denkbaar. Hoe reageert een bank bijvoorbeeld als een hypotheek niet meer betaald wordt? Veiling van de woning? Door wie moeten de eigendommen van de vermiste worden beheerd en wat moet er mee gebeuren? Is er sprake van een erfenis? Of niet? Kan de man of vrouw van een al jarenlang vermiste scheiden om weer te trouwen? Heeft een "nabestaande" recht op pensioen? Onze burgerlijke stand kent maar twee smaken: je bent dood of je leeft. Iets er tussen in, dat kennen we niet. Maar er is wel wettelijke procedure die er in voorziet hoe een vermiste tot overledene te doen verklaren. Het is dan zaak de rechter te vragen een 'rechtsvermoeden van overlijden' uit te spreken. Daartoe moest de vermiste tenminste tien jaar geen teken van leven gegeven hebben*1) en vervolgens met tussenpozen van drie maanden driemaal worden opgeroepen. Die oproepen (dagvaardingen) moesten gepubliceerd worden in een door de rechtbank aan te wijzen krant.
_______________
*1) Die periode bleek voor sommige omstandigheden minder geschikt. Er zijn in de 20e eeuw drie uitzonderingen op gemaakt nl. 1) voor tijdens WO2 vermisten, voornamelijk Joden, 2) voor vermisten na de watersnoodramp in 1953 en 3) voor vermisten na de KLM/PAA-ramp op Tenerife in 1977. In de wet bestond ook al een uitzondering: voor ongevallen met schepen en luchtvaartuigen.

Pas in 1943 heeft Berdina Brinkhoff besloten haar vermiste echtgenoot te laten dagvaarden. In het Noord-Hollands Archief is daarover het nodige terug te vinden in het archief van de Arrondissementsrechtbank Amsterdam onder toegang 489. Merkwaardig genoeg is het einde van de gestarte procedure, de uitspraak dat Pijl op 24 april 1924 overleden is, niet terug te vinden. De laatste zitting op 29 januari 1946 is letterlijk doorgehaald. Er zijn trouwens wel meer 'vreemde' dingetjes te noteren. Zo staan de voornamen van Berdina en Adriaan verkeerd in de advertentie in Algemeen Handelsblad. Zij is daar Bernardina en hij Adrianus. Er staat ook dat ze in Nijmegen getrouwd zijn. Ook onjuist, het was in de gemeente Haarlemmermeer.

De tijdlijn van de juridische procedure ziet er als volgt uit:


Hier wreekt zich het feit dat ik juridisch-procedurele kennis ontbeer. De terminologie is mij niet altijd even duidelijk en waarom de 2e dagvaarding met bijna een jaar tussenpoos twee keer wordt gepubliceerd is mij ook een raadsel. Misschien dat een juridisch geschoolde lezer(es)...
In diverse genealogische bronnen wordt gesteld dat het overlijden van Pijl op 29 januari 1946 door de rechtbank in Amsterdam is vastgesteld. Dat is dus niet juist. Maar wanneer dan wel, vooralsnog is dat een vraagteken. Voorlopig lijkt het er op dat er helemaal geen uitspraak is gedaan. Ik leid dat af uit het gegeven dat ik in de burgerlijke stand van Amsterdam, de laatste woonplaats van Pijl, ook geen akte van overlijden heb kunnen vinden. En dat had wel gemoeten, als er een vonnis was geweest.
Bij het CBG is geen persoonskaart van Pijl voorhanden. Persoonskaarten zijn gemaakt van mensen die in Nederland woonden en hier tussen 1938 en 1-10-1994 zijn overleden. Het is denkbaar dat Pijl niet in de genoemde categorie valt.
Overigens staat op de persoonskaart van zijn vrouw dat haar huwelijk door overlijden is ontbonden op 24 april 1924, de dag van de crash. Maar voor die mededeling is geen enkel formeel bewijs gevonden.

Persoonskaart Berdina Brinkhoff met vermelding dat haar huwelijk op 24-4-1924
door overlijden ontbonden is

Voorbeeld van een akte van overlijden opgesteld n.a.v. een rechterlijke uitspraak.
Betrokkene is vermoedelijk op 21-4-1945 overleden "op het baanvak Finsterwolde-Torgow".          
NB Dat baanvak is ongeveer 500 km lang.
Epiloog
Na het verongelukken van haar man, vertrekt Berdina volgens de Amsterdamse gezinskaart op 25 juli 1924 naar het haar bekende Nijmegen. Zij gaat daar inwonen bij haar schoonvader, de man van de manege. Rond 1926 verhuist ze naar de O. Heesschelaan 228 (nu: Eerste of Tweede Oude Heselaan?) en rond 1928 naar de Voorstadslaan 242. Haar laatstbekende adres in Nijmegen is Broerstraat 57.

Adresboekje Nijmegen 1932
Dan heeft Berdina lang genoeg in Nijmegen gewoond, ze verkast op 1 juni 1933 naar Den Haag. Waarom? Geen idee.

Achterzijde van de Haagse gezinskaart
 Adressen in Den Haag: Zuiderparklaan 57, Mient(?) 451, Apeldoornschelaan 18, Nijkerklaan 21, Meezenlaan 42a en tot slot op de Loosduinsekade 265, alles tussen medio 1933 en 3 februari 1939. Tussendoor verblijft ze in 1936 nog 9 maanden in Rotterdam, in de Jonker Fransstraat 89a.

Voorzijde van de Haagse gezinskaart
Op de voorzijde van de kaart is zichtbaar hoe de wet werkt. De al jaren vermiste Adriaan staat daar genoemd alsof hij nog gewoon onder ons was, ook toen Berdina weer uit Rotterdam terugkeerde. Maar ja, hij was officieel niet dood dus wat moet je dan? Op enig moment heeft een ambtenaar wel aangetekend dat de "man vermoedelijk overleden" was. Op grond waarvan hij dat zegt, is niet duidelijk.
Berdina overlijdt, ook in Den Haag, op 6 januari 1959.

Op 8 mei 1924 stelt de Minister van Waterstaat de Commissie inzake verhooging veiligheid luchtverkeer in. De Commissie gaat onderzoek doen naar het sinds 24 april 1924 vermiste K.L.M.-vliegtuig. Het eindverslag verschijnt in oktober van hetzelfde jaar.

Blz. 1 van het eindverslag van het ongevalrapport
De Commissie concludeert o.m. dat niet met zekerheid is vast te stellen wat de oorzaak van het ongeval is geweest noch waar 'ter plaatse het toestel is ondergegaan'. Uit het feit dat de machine spoorloos is verdwenen en dat er ook niets is aangespoeld, wordt verondersteld dat óf een motorstoring óf de laaghangende mist oorzaak is geweest dat het vliegtuig 'met groote snelheid' het water heeft geraakt, mogelijk over de kop is geslagen 'zoodat het spoedig gezonken zal zijn'.
En inderdaad, zo zal het gegaan zijn. Als er al iets aangespoeld is, dan is dat waarschijnlijk nauwelijks herkenbaar geweest als iets dat afkomstig is van een vliegtuig. Het enige onderdeel dat de klap overleefd zal hebben is de Siddely Puma motor. Dat was toch wel een massief brok staal van zo'n 300 kgs.

De watergekoelde (sic) Siddely Puma 240 pk vliegtuigmotor, 300 kgs
Foto: http://www.powerhousemuseum.com
Het meest waarschijnlijk is dat het in de zanderige bodem weggezakt is om nooit meer gevonden te worden. Er is ook een geringe kans dat het opgehaald is door een visser die het of heeft teruggezet of als oud ijzer verkocht. In beide gevallen heeft het niet geresulteerd in de wel verplichte melding aan de Kustwacht of aan de Politie.
In de loop der jaren zijn er hier en daar wel wat wrakstukken aangespoeld maar die zijn nooit in verband gebracht met de Fokker F.III van Pijl.

Uit: Nieuwsblad van het Noorden 7-4-1928
Longues ligt vlak bij Bayeux
Deze wrakstukken zouden afkomstig zijn van een onbemand Brits katapultvliegtuig.
Wat de vuurpijlen er dan bij doen, is niet duidelijk. Later werd ook
nog een verondersteld Brits lijk gevonden, bij De Koog op Texel.
Uit: Algemeen Handelsblad 22-10-1932 Bron: Crasharchief H. Dekker
Om mijn veronderstellingen over wat er met de motor gebeurd kan zijn, enigszins te verifiëren, heb ik contact gehad met de Dienst der Hydrografie van de Koninklijke Marine. Zij geven aan dat de resultante van de getijstroming in het Kanaal ten noorden van Calais/Dover in beperkte mate noordwaarts is gericht. De waterdiepte in deze regio varieert van 10 meter aan de kust tot 50 meter in de diepere geulen. 
M.a.w. vliegtuigdelen en lichamen kunnen noordwaarts gegaan zijn maar het is geen veronderstelling waarop je dicht kunt varen. Echter, deze Dienst is het met mij eens dat het weinig waarschijnlijk is dat het motorblok ver van de crash site verwijderd is gezonken en daar dus misschien nog ligt. De vraag is alleen, waar is "daar"?

Uit het onderschrift van de foto hiervoor wordt duidelijk dat niet alleen wrakstukken aanspoelen, ook lijken worden gevonden. Sommigen worden geïdentificeerd, anderen niet. Vaak is dit afhankelijk van de staat waarin het lijk verkeert. In de periode 24 april 1924 t/m 31 december 1925 spoelden alleen al op de Nederlandse kusten zestien niet te identificeren lijken aan:

Niet-geïdentificeerde lijken aangespoeld op de Nederlandse kust 24-4-1924 - 31-12-1925
Waarschijnlijk is een soortgelijke lijst te maken voor de Franse, Belgische en Engelse kust. In ieder geval heeft dit toendertijd niet geleid tot identificatie van één van de H-NABS-inzittenden.

Nu is er in Nederland een instantie die zich met vermiste personen bezig houdt. Dat is het LBVP, het Landelijk Bureau Vermiste Personen, onderdeel van de Nationale Politie. Dat bureau coördineert alle procedures rond het identificeren van NN'ers, Nomen Nescio ofwel onbekenden. Veelal betreft dat personen die als 'onbekende' begraven zijn maar aangespoelde lijken kunnen daar ook onder vallen. DNA speelt een belangrijke rol maar dan moet er wel een lichaam(sdeel) zijn om DNA van te kunnen nemen. Omdat het LBVP zich bezig houdt met zaken ontstaan tussen 1920 en 2008, heb ik dit bureau benaderd met het verhaal over Pijl, Van Hien en Modderman. Naast getoonde interesse heeft men zich, in samenwerking met het Bureau Vermiste Personen Noordzee, ook daadwerkelijk ingespannen enige helderheid in deze zaak te krijgen maar tot op heden zonder resultaat. Het ontbreken van mogelijke stoffelijke overschotten speelt hierbij een belangrijke rol. Maar wie weet...

Adriaan P.J. Pijl
Tot slot: zeker in de begindagen van de luchtvaart hadden piloten vaak de status van 'Bekende Neder-lander'. Denk aan Van der Hoop, Viruly, Parmentier, Gijsendorfer en Van Veenendaal. Pijl heeft het nooit zover gebracht, daarvoor is hij te jong overleden. Niettemin verdient hij het herinnerd te worden, niet alleen omdat hij de eerste K.L.M.-vlieger was die tijdens een (lijn)vlucht om het leven kwam maar ook omdat hij aan het begin heeft gestaan van de ontwik-keling van het vervoer van passagiers en vracht door de lucht. Dat dit alles in die tijd niet zonder risico's was, heeft hij op tragische wijze moeten ervaren.

Credits
Deze "biografie" van de wederwaardigheden rond vlieger Adriaan P.J. Pijl zou niet tot stand gekomen zijn zonder de medewerking van de volgende personen, waarvoor mijn grote dank!

R. Aker, SPL/OL, KLM Schiphol
Mevr. G. Bolten, NH-archief, Haarlem
R. Broekman, Koninklijke Marine, Dienst der Hydrografie
H. Dekker, Dalerveen
M. Dräper, ArkeFly, Schiphol
H. van Felius, NH-Archief, Haarlem
J.P.C.M. van Hoof, NIMH, Den Haag
Drs. D. Jansen, AMS/DS, KLM Amstelveen
Mevr. A. Kayser-van der Zee, NGV-afd. Delfland
B. Klaassen, Hoofddorp
R.J. v.d. Kruijk, NIMH, Den Haag
E. Nieman, Den Haag
C. Schippers, LBVP, Nationale Politie
Mevr. V. Strijbosch, Kustwachtcentrum, Den Helder
G. van Vulpen, SPL/NP, KLM Schiphol
J. Wies, Haarlemmermeer
A. van Wijk en redactie Luchtvaartkennis
J.W. de Wijn, PaiR Communicatie, Aalsmeer

Geraadpleegde archieven/sites:
Gemeentearchief Haarlemmermeer Inv.nr. 1131
Genealogie Pijl 2007 van R.I.L. Pijl
Nationaal Archief, inv.nr. 2.16.57.20
Noord-Hollands Archief, toegang 489
Regionaal Archief Nijmegen, adresboekjes

Summary
When I was leafing through a folder with Dutch newspapers issued during the first half of 1945, my attention was drawn to an official court notice summoning a Dutch pilot. His name was Adriaan Pieter Johannes Pijl. The summoning was on behalf of his wife Berdina Brinkhof. The background was that her husband was missing since April 24, 1924 when he crossed The Channel in a Fokker F.III aircraft. He was on his way from Lympne in the county of Kent to his homebase Rotterdam in The Netherlands. The purpose of the court case was to officially declare him dead. As is probably the case in many other countries the legal status of a missing person is problematic in Holland. Such a person may not be alive but officially he is not dead either. This creates all kinds of problems e.g. with financial obligations the missing may have or with heritages. So here it is possible to start a procedure to establish a socalled ‘legal suspicion of death’. The verdict usually is that the judge determines the official date of death.
However, when I read the newspaper notice I wasn’t aware of all this. I was curious and started  trying to find out who Pijl was and why he went missing. In the course of all this I found his ancestors (see the pedigree chart), certain circumstances during his youth and that Pijl obtained his flying certificate in the military during the last year of WW1. Also the aircrafts he flew on are known now. Pijl married in 1922 and subsequently lived near Schiphol and later in Amsterdam. The reason for living so close to the airport was that earlier in 1922 he joined the already existing Royal Dutch Airline K.L.M. Until the day he met his fate Adriaan Pijl flew 1220 hours for K.L.M.

On Thursday April 24, 1924 Pijl was the pilot on a scheduled flight from Croydon via Lympne to Rotterdam Waalhaven airport. Apart from some cargo and mail there were two passengers on board the Fokker F.III viz. Mr. W.J. van Hien and Mr. C.J.M. Modderman, both Dutch nationals. The weather conditions over the Channel were not too good. There was fog and Pijl had to wait at Lympne airport for the weather to improve. He took off shortly after 2 PM and was never heard of again. One assumes that he flew into a fog bank on his way to the North. While trying to fly underneath that bank he must have hit the water. Hitting the water with a speed of around 140 km/hr is like hitting concrete. And for an aircraft mainly consisting of plywood, that is fatal. The aircraft with registration H-NABS was never heard of again nor were bodies or any debris found. As it appears Adriaan Pieter Johannes Pijl was the first K.L.M. pilot involved in a deadly accident, a dubious honor…

Obviously I was curious to find out what the end result had been of the legal proceeding started by Adriaan’s wife. To cut a long story short, I don’t know. I went to the Regional Archive of North Holland in Haarlem and went through the archives of the Amsterdam Court. And although all the preliminaries were there, I did not find the final verdict. Various sources on internet mention the presumed date of the verdict. But one thing is certain, there was no such verdict on that date. The only thing that can be said is that the court hearing was indeed planned for January 29, 1946 but the hearing was literally scored out from the record. So in this respect, there is still no end to the story.

In The Netherlands there is the Office for Missing Persons. They have a department involved in matters concerning human remains found or missing in the North Sea. It is part of the National Police. They handle cases that go back as far as 1920 so I wrote them a letter explaining the case. In their reply they expressed an interest in this matter. To assist these investigators I made a survey of all unidentified human remains washed ashore the Dutch coast during the period Apr. 24, 1924 - Dec. 31, 1925. So far there is no tangible result but they are still busy with the matter. 
Obviously DNA is an important identification tool for them. But then one needs human remains to begin with. In the twenties of the previous century it was not uncommon to bury remains found on the beach in the adjacent dunes. No registration was kept of these events. 
In any case, this matter is now in their files and who knows something will turn up.

Like in other countries, also in The Netherlands these pioneer airmen were national celebrities. The names of the pilots who flew to the Dutch East Indies for the first time are still known to many now. But the first K.L.M. airman involved in a deadly crash remained an unknown person for almost a century. Nevertheless Adriaan Pijl (his name means 'arrow') has been a pioneer in the development of passenger and cargo transport, an economic activity we cannot do without today. Therefore, I wrote this 'biography', he deserves to be remembered! And so do his passengers.

Quod Erat Demonstrandum ...

$
0
0
Gestimuleerd door de eerste uitgave van dit jaar van het onvolprezen Ons Voorgeslacht*1, heb ik de bewijsvoering rond mijn voorouder Fredericus Muwis tegen het licht gehouden. De 684e uitgave van genoemd blad is geheel gewijd aan 'bewijsvoering in de genealogie', een onderwerp dat niet bij iedereen in even hoog aanzien staat. Het voert (veel) te ver om hier gedetailleerd op dit onderwerp in te gaan maar één uitgangspunt wil ik toch wel noemen. In het 'woord vooraf' stelt de voorzitter, de heer A.H.G. Verouden, dat van bewijs eerst sprake kan zijn indien meerdere bronnen onafhankelijk van elkaar een conclusie kunnen onderbouwen. En dan nu mijn geval.

Alle dragers van de naam Miebies stammen af van de Fredericus Miebis die op 3 mei 1795 te Den Haag trouwde met Jacoba Betger. In de Nederduits Gereformeerde trouwinschrijving staat dat hij een jongeman is geboren te Cuerigen in het Luiksche.
Trouwregister Den Haag 3-5-1795, de kerk is niet bekend
De betekenis van de term 'in het Luiksche' is in de loop der tijden nogal aan verandering onderhevig geweest. Dat varieerde van de omgeving van de stad Luik tot en met het Prinsbisdom Luik, dat een aanzienlijk groter grondgebied bestrijkt. Uiteindelijk heb ik gevonden dat met Cuerigen waarschijnlijk het hedendaagse Kuringen bij Hasselt (B) wordt bedoeld. In vroeger tijden stond het ook bekend als Curange en Curinge. Dat was een mooie vondst maar is Fredericus Miebis daar ook te vinden?

In juli 1995 en juni 1996 ben ik naar het Rijksarchief aan de Bampslaan in het Limburgse Hasselt getogen. Het werd mij al snel duidelijk dat de naam Miebis in het naast Hasselt gelegen Kuringen niet voorkomt. Het voordeel van het bezoeken van een archief is dat je met daar aanwezigen kunt praten. Dat zijn vaak trouwe bezoekers die goed geïnformeerd zijn over de lokale omstandigheden. Eén van deze heren vertelde me dat de naam Fredericus nou niet bepaald een gebruikelijke is in Kuringen en Hasselt. Dus misschien zou een zoektocht naar die naam enige duidelijkheid geven.

Kuringen is een dorp dus het doorzoeken van de doopregisters is niet onoverkomelijk. Bovendien is er een uitgetikte versie beschikbaar: boek 81/2. Daarin duikt al snel een Fredricus op; het is ook de enige dopeling van die naam vanaf 19 september 1733. (Later heb ik ook voor die tijd gezocht maar geen plausibele kandidaat gevonden.)


Hij is de wettige zoon van Joannis Muwis en Anna Gertrudis Thijs, de doopdatum is 18 september 1760. Hij wordt vernoemd naar zijn peter/doopgetuige Fredricus Thijs, de naam van de vader is Muwis. Mmm, Muwis, Miebis..., het is niet onmogelijk, wissels van v en w naar b zijn niet ongewoon. Hij zou dan op 35-jarige leeftijd in Den Haag getrouwd zijn, qua leeftijd ook niet vreemd. Vreemd is wel dat van dit echtpaar Muwis/Thijs geen verdere kinderen te vinden zijn en hun huwelijk evenmin.

Men wijst mij er op dat er in die periode ook een volkstelling gehouden is in Schimpen, een deel van Kuringen. De telling dateert van 1762-1763. Daarin komt een Joannes Muwis voor samen met zijn vrouw (uxor) Gertrudis van Ardinnen. Op dat moment heeft dit echtpaar twee kinderen: Joannes en Fredrick. Joannes is 4 en Fredrick 2 jaar oud. Voor wat betreft Fredrick komt dat overeen met een doopdatum van 18 september 1760. Alleen, de familienamen van de moeders komen niet overeen, de voornamen deels wel.

Volkstelling Schimpen 1762/63
Dan maar op zoek naar het huwelijk van de ouders van Fredericus. Ook dat vind ik. Op 15 februari 1757 trouwen Joannes Muwis en Anna Gertrudis van Ardinnen.


Een huwelijk van Joannes met een Anna Gertrudis Thijs is niet te vinden. De Fredricus Thijs die getuige is bij de doop, blijkt een broer van de moeder van Anna Gertrudis van Ardinnen te zijn. Fredericus is mogelijk als tweede zoon vernoemd naar die oom maar vernoeming naar de overleden grootvader van Anna Gertrudis van Ardinnen is ook nog mogelijk.
Op grond van bovenstaande kan ik niet anders verzinnen dan dat de geestelijke zich bij de inschrijving van de doop van Fredericus verschreven heeft. Dit is mogelijk beïnvloed door het gegeven dat er wel een (getuige) Thijs aanwezig was.

Deze theorie wordt ondersteund door het nader bezien van de doopdata van de kinderen van het echtpaar Muwis/Van Ardinnen.

  • Joannis, ged. Kuringen [B] op 11 jul 1758, ovl. Alken [B] op 1 feb 1819
  • Marie Clementina, ged. Kuringen [B] op 4 dec 1763, ovl.  ald. op 15 nov 1808
  • Nicolaus, ged. Kuringen [B] op 31 jul 1766, ovl.  ald. op 3 feb 1768
  • Anna Elisabeth, ged. Kuringen [B] op 25 jan 1769, ovl.  ald. op 27 apr 1796
  • Henricus, ged. Kuringen [B] op 22 mei 1771, ovl.  ald. op 11 nov 1842
  • Marie Catharina, ged. Kuringen [B] op 6 jul 1776
  • Petrus Joannis, ged. Kuringen [B] op 28 aug 1779, ovl.  ald. op 25 aug 1785


De doop van Fredricus op 18 september 1760 past daar prima tussen.

Op basis van de resultaten van deze zoektocht is mijn conclusie dat het aannemelijk is dat de Fredericus die in 1795 trouwt in Den Haag één en dezelfde is als de in 1760 in Kuringen gedoopte Fredricus. En de achternaam dan, zult u denken. Naar mijn mening is het niet ondenkbaar dat de naam Muwis in Den Haag voor een Haags oor uitgesproken door een Vlaamse Limburger, verstaan wordt als Miebis. Immers, de informatieoverdracht was veelal mondeling met alle "risico's" van dien.

Rest nog de vraag hoe Fredericus in Den Haag terecht is gekomen. Tot op heden heb ik daar maar één verklaring voor kunnen vinden. Op 27 oktober 1780 neemt een Fredr. Meewes afkomstig uit Curinge dienst als dragonder. Er wordt genoteerd dat hij boer is. Zijn leeftijd bij indienst treding is slecht leesbaar (19 jaar?) en hij is kennelijk niet getrouwd. Allemaal gegevens die in enigerlei mate ook van toepassing zijn op Fredricus Muwis.

NA Toegang 1.01.19 Inv. nr. 2023
Bij welk regiment zou Fredericus dan gediend kunnen hebben? Er zijn drie regimenten met dragonders die aanmerking komen nl. de cavalerie-regimenten CR672h, CR688b en CR693c. Al deze eenheden liggen op een bepaald moment in (de buurt van) Den Haag in garnizoen. Verder onderzoek, om dit wat meer precies uit te zoeken, moet nog gedaan worden.

Zijn de Haagse Fredericus Miebis en de Kuringse Fredricus Muwis nu één en dezelfde persoon? Als je bovenstaande "bewijsvoering" op z'n merites beschouwt, dan moet vastgesteld worden dat:
  • de Haagse Fredericus Miebis uit Cuerigen in het Luiksche afkomstig is;
  • op 18 september 1760 een Fredrick Muwis in Kuringen gedoopt is;
  • de vader kinderen laat dopen in 1758, 1763 en latere jaren, waarvan de moeder als Anna Gertrudis van Ardinnen te boek staat;
  • de vader een kind laat dopen in 1760 waarvan de moeder als Anna Gertrudis Thijs te boek staat;
  • de vader voorkomt in de volkstelling van 1762/63 met twee kinderen, w.o. Fredricus van 2 jaar oud, en met zijn vrouw Gertrudis van Ardinnen; 
  • de vader steeds Joannis Muwis heet;
  • een Freds Meewes op 27 oktober 1780 voor 6 jaar dienst neemt als dragonder.

Voorts is het mogelijk dat de Vlaamse dragonder Muwis in Den Haag verzeild is geraakt en dat de naam aldaar verworden is tot Miebis.
Daarnaast is het aannemelijk dat Anna Gertrudis Thijs dezelfde persoon is als Anna Gertrudis van Ardinnen.
Mijn conclusie is dat het gelijkstellen van de personen Miebis en Muwis aannemelijk is maar dat hard bewijs ontbreekt.

In het eerder genoemde nummer van Ons Voorgeslacht wordt een verondersteld citaat van Thomas Mann aangehaald: wie van de analyse naar de synthese gaat, verlaat het terrein van de wetenschap en betreedt dat van het geloof. Ook in de genealogie moeten we er voor waken dat geloof niet tot wetenschap verheven wordt. Het 'wat te bewijzen was' (QED, zie titel) krijg je niet voor niets...
Al dan niet kritische op- en aanmerkingen zie ik graag tegemoet, hetzij via 'comments' hieronder of via e-mail patmiebies at gmail dot com.

*1 Met dank aan mevr. M. Vulsma-Kappers voor het inzien van OV.

Luchtvracht / Air cargo

$
0
0
Genealogie Hoed
For the text of this post in English please see after the Dutch text.
Als je zo ongeveer je hele werkzame leven in het vrachtvervoer hebt doorgebracht, en het overgrote deel daarvan in de luchtvracht, en je bladert in een nog niet eens zo heel erg oude uitgave van Gens Nostra, dat toen nog een mooie bronnenpublicatie was, en je stuit daar op een verhaal van iemand die een biljart vanuit een vliegtuig boven Urk wil droppen, ja, dan is mijn aandacht wel getrokken.
Gens Nostra, voor de niet-genealogen onder u, is het al sinds 1946 verschijnende periodiek van de Nederlandse Genealogische Vereniging. Daarin verscheen in 2004 een genealogie van het geslacht Hoet/Hoed uit Schoorl. In de inleiding wordt de bovengenoemde stunt al vermeld met de mededeling dat hiermee landelijke bekendheid werd verworven. Een eindje verder wordt nog het aantal toeschouwers genoemd: 3400! Niet mis maar het vreemde is dat er in de landelijke pers geen woord aan vuil wordt gemaakt. Gelukkig is daar de Alkmaarsche Courant. Daarin verschijnt op 30 november 1931 een advertentie waarin het spektakel wordt aangekondigd.

Biljart door de lucht
Alkmaarsche Courant 30-11-1931
"En daar er op Woensdag 9 Dec. twee Excelsior-Biljarten geplaatst moeten worden op het eiland Urk, in het bekende "Hotel Woudenberg", zoo zullen deze per vliegtuig door de lucht vervoerd worden."

Ook in die tijd vervoerde de KLM al vracht aan boord van passagiersvliegtuigen maar van deze aankondiging zullen ze op Schiphol toch wel opgekeken hebben. Niet omdat er naar Urk gevlogen moest worden, dat gebeurde wel meer (zie hierna) maar omdat het aan boord krijgen van een biljart van 1,15 x 2,30 mtr fysiek welhaast onmogelijk was. De deur van bv een Fokker F.VIIa was weliswaar ongeveer 1,50 mtr hoog en 80 cm breed maar je moet dan ook nog de draai naar binnen kunnen maken. En dat twee keer! Om van het tijdens de vlucht naar buiten werken nog maar niet te spreken. Daar schijnt directeur Plesman een stokje voor gestoken te hebben. Kort daarvoor was de K.L.M. Fokker F-VIIb-3m [Ooievaar] bij de start te Bangkok verongelukt. Dat kan ook een rol gespeeld hebben bij het afzien van deze stunt.

Fokker F.VIIa te Urk
Nieuwe Tilburgsche Courant 14-2-1929
De PH-ADX was een Fokker F.VIIa
Mijnheer Jan Hoed (Schoorl, 5-5-1879), de eigenaar van de biljartfabriek, wist al wel wat marketing was! Na die eerste advertentie van 30 november plaatst hij er nog eentje op 7 december. Daarin grijpt hij terug op de eerdere advertentie en laat hij weten hoe laat de bus a.s. woensdag [9 december] naar Schiphol vertrekt. Ook gaat er nog eentje naar Enkhuizen voor de bangerikken die per boot, de Insula, naar Urk willen reizen.

Insula in de haven van Urk
De Insula in de haven van Urk
Bron: postcardsfrom.nl
En passant nodigt hij een kleurrijk gezelschap uit om de reis mee te maken. De Nederlandsche Marine, het Polygoon journaal, de heeren van de dagbladpers, alle Bierbrouwerijen en het bestuur van de Koffiehuishouders. Daarnaast nog wat voorzitters uit de omgeving en degenen die al een biljart besteld hebben plus een paar echte biljarters (waarmee een stootje gemaakt kon worden) en een piano met pianist. "Voorts zullen er twee stukken [miniatuur biljarts] per parachute naar beneden geworpen worden." Voor het uit het water halen daarvan wordt een prijs uitgeloofd. Kort en goed, het wordt een heel circus.

Het is niet onmogelijk dat het bij jongere lezers niet zo bekend meer is maar Urk was, voor het ontstaan van de Noordoostpolder, een eiland. Behoudens een enkele zak post moest alle aan- en afvoer van goederen en passagiers dus wel per boot.
Eiland Urk
Urk voor de inpoldering
Bron: www.bestmag.nl
Op 9 december verschijnt een door "onze verslaggever" doorgebeld verslag van wat zich die dag bij Urk heeft afgespeeld. Het verslag mag gerust een advertorial worden genoemd. De kwaliteit van het Excelsior biljart blijft niet onvermeld evenmin als het feit dat de biljarts "uitsluitend van eerste-klas materiaal door hoogstbekwame vaklieden worden vervaardigd". De dag er na, de verslaggever is kennelijk teruggekeerd van zijn uitje naar Urk, verschijnt er een uitgebreider verslag over wel drie kolommen! Er wordt o.a. gemeld dat het K.L.M.-vliegtuig, de PH-ADH, ronkende om 20 voor 12 boven Urk verscheen om verschillende stukken in zee te laten vallen. Uit eerdere berichten weten we dat het om één (of twee?) op schaal vervaardigd(e) biljart(s) ging, biljartkeus ["queus"] en -ballen, Je zal ze maar op je hoofd krijgen. Hoed had geldprijzen uitgeloofd voor diegenen die deze zaken aan land brachten. Ene Reijer Pos [dat moet waarschijnlijk Post zijn] viste met zijn zoontje het biljart uit het water. Daarmee verdiende hij f 25 en dat kwam goed uit want, zoals de verslaggever fijntjes vermeld, hij was een van de armste vissers.

Reijer Pos(t) met zoon en biljart in de haven van Urk 9-12-1931
Reijer Pos(t) met zoon en miniatuur-biljart
Urk - 9 december 1931
Foto beschikbaar gesteld door de eigenaresse van Café De Werf te Egmond aan Zee
Na aankomst van de Insula worden de beide biljarts en de piano onder gejuich van de bevolking naar Hotel Woudenberg gebracht. Daar wordt de lunch genuttigd en krijgt mevr. Woudenberg een uit zee opgepikt bloemstuk aangeboden. Zullen wel waterlelies geweest zijn.

Hotel Woudenberg te Urk
Hotel Woudenberg te Urk, telefoon 21
Bron: postcardsfrom.nl
Nadat diverse sprekers zich uitgeput hebben in complimenten en zelfs een testimonial ten beste is gegeven [het recent geplaatste "uitstekende Excelsior-biljart in Limmen"], gaat de verslaggever terug naar de haven om de boot van 1.45 uur te halen. Onderweg noteert hij nog dat Urkers "vriendelijke menschen zijn, die nog niet iederen vreemdeling, zooals in Marken, als een winstobject beschouwen". Die kunnen de Markense abonnees van de Alkmaarsche Courant ook weer in hun zak steken.

Het vliegtuig was inmiddels weer teruggevlogen naar Alkmaar om daar ook nog een paar bloemstukken uit te werpen. Eén ervan was bestemd voor B en W van Alkmaar met de mededeling dat de heer Hoed het uit zee opgeviste miniatuur-biljart ter beschikking van een Alkmaars crisiscomité zou stellen om er een verloting mee te organiseren. Een ander bloemstuk was bestemd voor de moeder van de heer Hoed, mevr. Maartje Hoed-Bruijn. Zij kon wel een opkikkertje gebruiken. Op 31 oktober 1931, dus ruim een maand voor het "Urker spektakel", had haar man Cornelis Hoed de hand aan zichzelf geslagen. Maar de bloemen hebben niet mogen baten want een paar weken later, op 29 december komt zij als gevolg 'van verdriet en eenzaamheid' te overlijden.

Nadat op 10 december het grote verhaal over drie kolommen in de krant is verschenen, plaatst Hoed op vrijdag 11 december de volgende advertentie.

Gratis vervoer
Alkmaarsche Courant 11-12-1931
Daarin wordt gesproken over twee stukken die niet uit het vliegtuig zijn geworpen. Wat hier met 'stukken' wordt bedoeld is niet duidelijk maar ze worden de andere dag wel om 2 uur van de Waagtoren geworpen. Een dag later blijkt dat Hoed van plan was bloemstukken naar beneden te gooien maar:

Verbod burgemeester
Alkmaarsche Courant 12-12-1931
Op zaterdag 12 december vestigt Hoed voor de laatste maal de aandacht op 'Urk'. Hij publiceert de winnaars van de biljartmatch in Hotel Woudenberg, zij kunnen hun prijs bij de fabriek op komen halen.

Uitslag biljartwedstrijd te Urk
Alkmaarsche Courant 12-12-1931
En zo komt er een eind aan Hoed's promotionele aktiviteiten. Niet ontkend kan worden dat hij lokaal voor een hoop reuring en naamsbekendheid heeft gezorgd. In het artikel in Gens Nostra wordt nog gemeld dat een van de kleine biljarts later is teruggevonden bij Café van de Werf in Egmond aan Zee. Bedoeld wordt waarschijnlijk Café de Werf en dat bestaat nog steeds. Op de site van het café ontwaar ik een foto met iets dat wel sterk op een miniatuur-biljart lijkt. Genoeg reden om het café met een bezoek te vereren.
Bij binnenkomst is al meteen duidelijk dat we op de goede plaats zijn. Het miniatuur heeft een ereplaats naast het "echte" biljart.

Café De Werf - Egmond aan Zee

Over de identiteit bestaat geen twijfel, het bordje op het biljart liegt niet. Het is de echte, zo echt als maar zijn kan!

J. Hoed, Alkmaar
Biljartfabriek Excelsior
De eigenaresse van Café De Werf is goed op de hoogte van het verhaal achter dit biljart. Zij heeft het miniatuur indertijd gekregen van een klant. Ook heeft ze nog een foto die op 9 december 1931 gemaakt is van het aan land brengen in Urk. Ik mag er een kopie van maken en krijg ruim de gelegenheid voor het maken van wat foto's. Dit jaar is het biljart 85 jaar oud. Toch mooi dat het er nog is en dat we het gevonden hebben. Bij De Werf zorgen ze er goed voor!

Tot slot nog iets over de KLM-machine die op 9 december boven Urk wat zaken naar beneden heeft gegooid. In de Alkmaarsche Courant staat dat dit de PH-ADH is geweest. In het artikel in Gens Nostra is sprake van de H-NACC. Die laatste registratie hoort bij een Fokker F.VII. Maar die Fokker is na een ongeval in België al op 20 juli 1926 uit het luchtvaartregister uitgeschreven. Die kan het dus niet geweest zijn. De PH-ADH dan? Die heeft nooit bestaan. Volgens Herman Dekker, kenner van onze luchtvaartregisters, is de H mogelijk verward met de N. De PH-ADN is eveneens een Fokker F.VII. Dus daar houden we het dan maar op. In ieder geval kan vastgesteld worden dat biljartfabrikant Jan Hoed voor een aardige stunt heeft gezorgd.

The aircraft that probably dropped the pool tables over Urk
on Dec. 9, 1931
Air cargo
Having spent practically all my professional life in cargo transportation, and the major part thereof in air cargo, I ran into an article about someone claiming that he was going to drop a kind of pool table from an aircraft into the sea. In 1931. Can you imagine? To say my curiosity was raised, is an understatement.
The article, published in a 2004 genealogy magazine, suggested that there was national attention for this event. So I decided to see what I could find out about this air show.
Searching the newspaper database of the Royal Library returned no hits. Strange! Finally I found a local newspaper from Alkmaar. There is an ad there announcing the event on Nov. 30, 1931.
To cut a long story short, a manufacturer of pool tables sold two of them to a hotel in Urk. Urk at the time was an island in the former Zuiderzee (now: IJsselmeer).  In the ad it says that two pool tables will have to be delivered to the hotel by air.

Already in those day it was not unusual for national carrier KLM to carry cargo on board of their passenger aircraft. Still, the cargo and loading staff at Schiphol airport will have read this with some disbelief. Not because of the projected flight to Urk, that was done before, but because loading a pool table on board of for instance a Fokker F.VIIa was virtually impossible because of its (passenger) door dimensions. And in the ad it said that two tables had to be carried! Getting these tables on board is one thing but to unload them in mid air, using a parachute?, was going to be next to impossible.
CEO Plesman of KLM seems to have personally stopped this project. 

However, Jan Hoed, the owner of the Excelsior pool table factory, knew the power of marketing. After the first ad he had another one published in the December 7 newspaper. There he publishes the bus schedule to Schiphol airport and for the faint hearted there is also a boat to Urk, the MV Insula.

Scheduled services Urk-Enkhuizen v.v. by the MV Insula
To avoid the remote possibility that his journey to Urk will go by unnoticed, he invites the Royal Navy, the national news, the ‘gentlemen of the press’, brewery managers and all those who have recently bought a pool table.

He also announces that two pool tables will be dropped from the aircraft by parachute.  For those being so lucky to salvage a table there is some price money to be won. By now it is known that miniature tables will be parachuted…

On December 9 “our reporter” dials the story in of what happened off the coast of and in Urk. His report is an advertorial avant la lettre. Among others he mentions the superior quality of the pool tables as well as that only first class material is used by highly qualified professionals. The day after his return from Urk his newspaper publishes an account over three columns of how the KLM-aircraft with registration PH-ADH dropped the two tables as well as pool cues and billiard balls. In those days the latter were still made of ivory so they must have caused quite a splash, if not worse!
One of the pool tables was pulled out of the water by one Reijer Post “one of the poorest fisherman on the island”. So much for privacy.

The miniature pool table is brought ashore
After some festivities in hotel Woudenberg the reporter returns by boat to Enkhuizen. On his way to the boat he observes that Urk people are very friendly. Also they do not regard strangers to be profit objects “like the people of the island Marken do”. I’m sure his subscribers there will appreciate this remark.

In the meantime the aircraft returned to the city of Alkmaar dropping flowers for the city council. There was also a note attached to the flowers mentioning that Mr. Hoed donated one of the miniature tables to an Alkmaar crisis committee. They should organize a sweepstake and use the table as a prize.
There were also flowers for Mrs. Maartje Hoed-Bruijn, the manufacturer’s mother. She could use some support as one month earlier she lost her husband who killed himself. Apparently the flowers did not serve their purpose. A few weeks later Mrs. Hoed passed away “due to grief and loneliness”.

On December 11 an ad in the paper tells us that that flowers will be thrown from the Waagtower in Alkmaar. There is a 10 guilder reward for anyone bringing these flowers to a particular address. However, the City Council disapproves of this idea and the citizens of Alkmaar are deprived of this show.

After publishing the results of the pool match held in Urk, Hoed’s promotional activities come to an end. Without any doubt everyone in his part of the world is now aware of the Excelsior brand. It is unknown whether this project also meant a boost for the Excelsior sales figures.
The genealogy magazine in which this story was published, also mentioned that one of the miniature pool tables was on display in a pub in Dutch Egmond-on-Sea. Since I live less than 10 kilometers from that place, I paid a visit to this pub.

When entering the pub it is clear that I came to the right place. The miniature pool table has a prominent place next to the "real" table. The owners are very much aware of the story related to the now 85 years old miniature. 


Interior of Café De Werf in Egmond-on-Sea
The miniature is on the table against the wall
Source: website De Werf
Finally a few remarks about the KLM aircraft that supposedly flew over the island of Urk. The local newspaper mentions PH-ADH as its registration. The genealogy periodical says it was the H-NACC. To start with the latter, the Fokker F.VII aircraft with that identification already crashed beyond repair north of Brussels on July 20, 1926. And registration ADH was never issued in The Netherlands. The journalist probably misread it, it may have been the PH-ADN, also a Fokker F.VII.

Crash archive Herman Dekker
The remnants of the H-NACC near Brussels on July 20,1926
Source: Crash archive Herman Dekker
Probably this Fokker F.VII was involved in the
dropping of the pool table near Urk on Dec. 9, 1931
Source: fotocollectie KNVvL, afd. Luchtvaartkennis
Anyway, you will agree with me that pool table manufacturer Mr. Jan Hoed has been successful in attracting a lot of attention to his product.

De geografische kwartierstaat

$
0
0
For the English version of this post please see here.
Een maand of wat geleden zette de Californische blogger J. Paul Hawthorne een soort geografische kwartierstaat op zijn blog. Het werd meteen een succes. Veel mensen copiëerden het idee en maakten er ook eentje. Op Twitter zijn ze te vinden onder de hashtag #MyColorfulAncestry.
Misschien een kleine uitleg waar we het hier over hebben. Wat Paul heeft gedaan is de geboortestaten (in de V.S.) van hemzelf en zijn voorouders invullen in een spreadsheet. Op die manier krijg je een aardige indruk van de migratiepatronen van je voorouders. Paul heeft zijn schema gemaakt voor vijf generaties. Een paar dagen terug heeft Peter Fasol ook een dergelijk kaartje gemaakt om zo de bal hier in Nederland aan het rollen te krijgen. Nou, wat mij betreft is dat gelukt, die van mij en mijn betere wederhelft zijn ook klaar. In navolging van Peter heeft deze Peter eveneens het spreadsheet uitgebreid tot zes generaties en noem ik (ook) plaatsnamen i.p.v. provincies. In de kop heb ik de z.g. generatielengte toegevoegd. Dat begrip definieer ik als de tijdspanne vanaf het eerst bekende geboorte-/doopjaar t/m het laatst bekende jaar van overlijden binnen één generatie. Op zich voegt dit gegeven weinig kennis toe maar ik vind het leuk om het op te zoeken en het te noteren.

Geografische kwartierstaat van 
Peter Miebies


Geografische kwartierstaat van
Adriana Orie


Wie volgt?

The geographical pedigree chart

$
0
0
Voor de Nederlandse versie van dit blog svp hier klikken.
In March this year blogger J. Paul Hawthorne published a very colorful family tree pedigree chart showing only states of birth. It was an almost instant success. Eventually it went viral on Twitter and now the hashtag #MyColorfulAncestry is used by many. If not anything else the chart gives you a nice insight in family migration patterns. Almost immediately the plagiarist in me emerged :) Although Paul designed his spreadsheet for five generations, one can easily adapt it to six. I also put in birth places rather than states. In the Dutch genealogical context mentioning a state is not very significant. In the heading I mentioned what I call the generation length. My definition of that term is the period of time in years between the earliest known birth (or baptism) and the latest year of death within one generation. Now I am trying to figure out what to do with it...
A few days ago Dutch blogger Peter Fasol made a similar chart inducing Dutch bloggers to do the same. So below I am presenting my pedigree chart and the one of my wife.

Pedigree chart of 
Peter Miebies


Pedigree chart of
Adriana Orie



Who's next?

Born in Batavia

$
0
0
This blog post is an extension of an earlier post published in December 2012. It is a collection of death notices of people born in the former Dutch East Indies mainly in the 20th century. The collection now consists of over 1,200 notices which include birth places.
Recently I ran into a number of city maps of Batavia, all published in the 1920's.  Combining the death notices of people born in Batavia and the city maps may enable family members to pinpoint the exact place where their relatives saw the first light of day.
I am not certain whether Weltevreden and Meester Cornelis were considered to be part of Batavia in those days. On the map it looks like a single urban area. Therefore, I included people born there as well.
Source: photobucket.com

On the above map (please click to enlarge) you see eight colored sections:

  1. North Batavia (black)
  2. Tanah Abang (orange)
  3. Tanah Abang north western part (blue)
  4. Molenvliet/Noordwijk (yellow)
  5. Batavia (red)
  6. Weltevreden (green)
  7. North Meester Cornelis (light blue)
  8. Meester Cornelis (red)
You will find all these sections below followed by many surnames of people born in Batavia, Weltevreden and Meester Cornelis.

I find it peculiar that a small text (printed on the top right hand corner) says that this map was published by the Japanese Department of Railways in Tokyo. Apparently already in those days (1920) the Japanese had a certain interest in the Dutch East Indies...

Section 1. North Batavia
Source: indonesia-dutchcolonialheritage.nl 
Section 2. Tanah Abang
Source: indonesia-dutchcolonialheritage.nl 
Section 3. Tanah Abang north western part
Source: Java Post
Section 4. Molenvliet/Noordwijk
Source: indonesia-dutchcolonialheritage.nl 
Section 5. Batavia
Source: indonesia-dutchcolonialheritage.nl 
Section 6. Weltevreden
Source: indonesia-dutchcolonialheritage.nl 
Section 7. North Meester Cornelis
Source: indonesia-dutchcolonialheritage.nl 
Section 8. Meester Cornelis
Source: indoshop.nl
Birth place - Surname, Year of birth 
Batavia - Abram 1937Batavia - Roovers 1939
Batavia - Balm 1927Batavia - Roquas 1934
Batavia - Bamberg 1929Batavia - Roso 1934 (1932)
Batavia - Baud 1941Batavia - Roth 1912
Batavia - Baukema 1922Batavia - Roumimper 1930
Batavia - Bieger 1938Batavia - Ruchtie 1937
Batavia - Blaauw 1923Batavia - Salm 1922 
Batavia - Blankert 1899Batavia - Sänger 1924
Batavia - Blom 1928Batavia - Sanggelorang 1973
Batavia - Bos 1934Batavia - Schippers 1930
Batavia - Botellho 1947Batavia - Schmutzer 1921 
Batavia - Broekhuizen 1935Batavia - Schneider 1932 
Batavia - Bruineman 1919Batavia - Schot 1930
Batavia - Campioni 1899 Batavia - Schrijn 1950
Batavia - Conté 1949Batavia - Schröder 1933
Batavia - Cremer 1926Batavia - Seerden 1938
Batavia - de Back 1934Batavia - Simon 1925
Batavia - de Clercq Zubli 1932Batavia - Simons 1924
Batavia - de Graaff 1922Batavia - Slagter 1916
Batavia - de Groot 1949Batavia - Slors 1937
Batavia - de Ruyter de Wildt 1935 Batavia - Smith 1922
Batavia - de Schrijver 1932Batavia - Snijders 1920 [1]
Batavia - de Seriére 1938 Batavia - Soesman 1940 
Batavia - de Vogel 1921 [Wd]Batavia - Soute 1948
Batavia - de Vries 1939 [1] Batavia - Sparenberg 1952
Batavia - de Vries 1940 [1]Batavia - Spiering 1934
Batavia - de Wit 1912Batavia - Spronk 1923
Batavia - Deinum 1936Batavia - Steevensz 1917
Batavia - Dirksen 1939Batavia - Stokvis 1947
Batavia - Donse 1926Batavia - Stoltenborgh 1921
Batavia - Duinker 1924 Batavia - Stolz 1934
Batavia - Elias 1920Batavia - Taen 1924
Batavia - Emmink 1910Batavia - Taen 1927
Batavia - Evers 1950Batavia - Tan 1926 
Batavia - Feenstra 1952Batavia - Tan 1938
Batavia - Feith 1923 [1]Batavia - ten Hoff 1942
Batavia - Fuchter 1913Batavia - ter Haar 1917
Batavia - Gie 1928Batavia - Twiss 1919
Batavia - Glastra van Loon 1926Batavia - Ukkerman 1913 
Batavia - Greve 1928 Batavia - Utrecht 1940
Batavia - Guljé 1948Batavia - van Boetzelaer ca 1913
Batavia - Haasse 1918 Batavia - van Buttingha Wichers 1931
Batavia - Haga 1927 Batavia - van Buuren 1949 
Batavia - Hageman 1933Batavia - van den Assem 1934
Batavia - Halbertsma 1930 Batavia - van den Broeke 1919 
Batavia - Hall 1922Batavia - van den Dool 1948 [1]
Batavia - Heijenbrok 1930Batavia - van der Lee 1929
Batavia - Heijning 1932Batavia - van Dongen 1934 [1] 
Batavia - Hidding 1932Batavia - van Driem 1935
Batavia - Hinze 1907 [Wd]Batavia - van Driest 1916
Batavia - Hoeben 1941Batavia - van Eek ca1894 
Batavia - Hoencamp 1938 Batavia - van Eldik 1923
Batavia - Hooij 1867  Batavia - van Geuns 1949
Batavia - Hoppenbrouwer 1947Batavia - van Hasselt 1927
Batavia - Horst 1930 Batavia - van Hout 1939
Batavia - Huidekoper 1941 Batavia - van Joost 1934 
Batavia - Hulshoff 1923Batavia - van Keeken 1917
Batavia - Jacobs 1921 Batavia - van Kessel 1932
Batavia - Jansen 1929 Batavia - van Lindonk 1934 
Batavia - Jap 1933Batavia - van Linkhuyzen 1920
Batavia - Jekel 1933Batavia - van Reijsen 1938
Batavia - Jonkman 1928Batavia - van Rijn 1927
Batavia - Jonkman 1942Batavia - van Santen 1926
Batavia - Kal 1909Batavia - van Santen 1937
Batavia - Kater 1928 Batavia - van Velthuijsen 1936 
Batavia - Keller 1918Batavia - Verdooren 1942
Batavia - Kersten 1925Batavia - Vermeule 1939
Batavia - Keukenmeester 1916 Batavia - Vis 1937
Batavia - Kist 1933Batavia - Visser 1920 
Batavia - Knegtmans 1915Batavia - Vogel 1937
Batavia - Knol 1926 Batavia - Voorbeijtel Cannenburg 1919 
Batavia - Koek 1922Batavia - Vreede 1924 
Batavia - Kroonenberg 1923Batavia - Wallbrink 1926 
Batavia - Kuisch 1930Batavia - Warnaar 1931 
Batavia - Kuyck 1927Batavia - Wasch 1922
Batavia - Lentze 1934Batavia - Wieringa 1925
Batavia - Levelt 1934Batavia - Wijlacker 1927 
Batavia - Luyt 1922 Batavia - Wijnstok 1925
Batavia - Maas Geesteranus 1940Batavia - Wolf 1921
Batavia - Mac Gillavry 1930Batavia - Woutman 1918 
Batavia - Mac Gillavry 1938Batavia - Zuur 1940
Batavia - Madsen 1928Meester Cornelis - Brouwer 1925
Batavia - Maingay 1939 Meester Cornelis - de Vries 1925 
Batavia - Marmelstein 1946Meester Cornelis - Heineman 1936
Batavia - Martèl 1924Meester Cornelis - Hes 1919 
Batavia - Meerkamp van Embden 1923Meester Cornelis - Jacobs 1929
Batavia - Meijer 1939 [1] Meester Cornelis - Schey 1918 
Batavia - Meijer 1939 [2] Meester Cornelis - van Arkel 1923 
Batavia - Menke 1922Meester Cornelis - van Zegen 1899
Batavia - Mesman Schultz 1941 Weltevreden - Botman 1920 (1)
Batavia - Moorrees 1938Weltevreden - Carbaat 1922
Batavia - Mulder 1929Weltevreden - de Meester 1927
Batavia - Muller 1936Weltevreden - Klein 1916 
Batavia - Mutter 1940Weltevreden - Koomans 1920
Batavia - Naumann 1924Weltevreden - Lensvelt 1929
Batavia - Nettekoven 1957Weltevreden - Maas 1912 
Batavia - Neumann 1919Weltevreden - Maas 1918 
Batavia - Nooteboom 1934Weltevreden - Maas 1920 
Batavia - Patoir 1947Weltevreden - Roozen 1920 
Batavia - Paulus 1949Weltevreden - Smit 1922
Batavia - Prins 1918Weltevreden - Spaan 1915
Batavia - Quelle 1942Weltevreden - Ukkerman 1916
Batavia - Razoux Schultz 1930Weltevreden - van Buttingha Wichers 1929 
Batavia - Reuter 1939Weltevreden - van Daalen 1918 
Batavia - Rhemrev 1929Weltevreden - van Zuylen 1928
Batavia - Richel 1938 Weltevreden - Wijnberg 1928 
Batavia - Rissik 1927


In case you are interested to receive a particular copy death notice, please send me an email. My address is patmiebies at gmail dot com. Inserting a comment underneath this post is another possiblility. Any other remark about this blog post is welcome as well!

Apart from this post about Batavia, there is another one about Semarang. Please click here to see it. to see it.

Sterven in bed is doodgewoon

$
0
0
For the English version of this story please click here.
Sterven in bed mag dan doodgewoon zijn, dat geldt niet voor iedereen. Het gaat in ieder geval niet op voor de drie mannen uit dit verhaal, een verhaal dat begint in het westen van Nederland in de Tweede Wereldoorlog. Maar laat ik eerst de personen om wie het hier gaat voorstellen. In alfabetische volgorde komen we tegen Johannes Marinus Dronkers (46), Jan Bruno de Langen (21) en John Alphonsus Mulder (26). Ik laat het verleden van deze mannen maar even voor wat het is omdat dit verhaal over hun toekomst gaat, of liever over hun laatste dag in dit aardse tranendal. Maar een paar personalia kan ik wel noemen.

Dronkers werd geboren in Nigtevegt (Utr.) op 6 April, 1896. Zijn vrouw was de in 1942 33 jaar oude Elise Antoinette Eleanora Seignette. Ze trouwden in Velsen (NH) op 10 juni 1926. Voor zover ik weet hadden ze geen kinderen. Na een tijdje verhuisden ze naar Oegstgeest en in 1932 naar Den Haag. Hun laatste adres daar was in de Valeriusstraat 55.

De Langen en ik hebben een paar dingen gemeen. We zijn alle twee in Den Haag geboren terwijl zijn grootouders mijn overgrootouders zijn. Ik ben dus zijn achterneef. Jan Bruno is geboren op 21 april 1921. Wij hebben samen zo'n 50 jaar op deze aardkloot doorgebracht zonder elkaar ooit te ontmoeten. Maar hij heeft tijdens de oorlog onze Koningin Wilhelmina ontmoet! Dat dan weer wel. Hij werd onderscheiden met het Bronzen Kruis omdat hij uit bezet Nederland wist te ontsnappen. In augustus 1944 kwam hij aan wal in Normandië als lid van de Prinses Irenebrigade en was hij betrokken bij de bevrijding van Nederland. Ondanks zijn waarschijnlijk heldhaftig gedrag bleef hij de rest van zijn leven vrijgezel.
Persoonsbewijs van Jan Bruno de Langen
Persoonsbewijs van Jan Bruno de Langen uitgegeven op 11 juli 1941
(Met vriendelijke toestemming van David Tremain)

Mulder bracht zijn jeugd door in Nederlands Oost-Indië. Hij is op 24 september 1915 geboren in Soerakarta op Java. Klaarblijkelijk was hij daar betrokken bij de krant Het Nieuws van den Dag voor Nederlandsch-Indië want in 1939 kwam hij naar Nederland als correspondent voor die krant in Den Haag. Later werd hij ambtenaar op het Ministerie Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Op z'n 47e hij trouwde hij op 11 juli 1962 met de 21-jarige Erika Hedwig Sauer. Ondanks haar Schevenings aandoende naam was zij afkomstig uit het Duitse Bad Kreuznach en daar geboren op 14 augustus 1940. Ze kregen twee dochters: Hedwig Elisabeth Lucia Maria (11 januari 1963) en Lucia Maria Christina Petra (18 mei 1964), beiden geboren in Den Haag..
Het Nieuws van den Dag voor Ned. Indië
Mulder's werkgever in 1939. De naam van de hoofdredacteur in 1934 is ook Mulder 
maar van een familierelatie is niets bekend.
Ook deze drie mannen hadden een paar zaken gemeen. Om te beginnen woonden ze op een bepaald moment allemaal in Den Haag. In het begin van de veertiger jaren werkten ze allemaal bij de PTT en op enig moment kregen ze gedrieën het idee om naar Engeland te ontsnappen, mogelijk om daar als militair dienst te nemen.
Ze waren niet de enigen die dat probeerden. Alles bijelkaar bereikten zo'n 1700 personen, waarvan 50 vrouwen, tijdens de oorlog de overkant van de Noordzee. Anderen reisden via Frankrijk en Spanje en ook nog via andere routes. Zij staan bekend onder de verzamelnaam Engelandvaarders.

De mannen hadden de beschikking over een motorbootje dat in de haven van Hellevoetsluis lag. Eigenlijk had ik geen idee waarom ze van daaruit wilden vertrekken. De enige reden die ik kon bedenken was dat de Duitsers daar wat minder aanwezig waren dan elders. Maar of dat opwoog tegen het nadeel van drie mannen, die herhaaldelijk het risico moesten nemen om daar naar toe te reizen om voorbereidingen te treffen... Maar er zijn ook verhalen dat de Duitsers redenen hadden om ze weinig in de weg te leggen. Mogelijk ging die passiviteit nog wel verder.
De drie verlieten Hellevoetsluis op 16 mei 1942 op weg naar Harwich, 125 mijl naar het westen. Twee dagen later werden ze opgemerkt door een trawler van de Britse Marine, HMT Corena. Na aankomst in Harwich werden ze overgedragen aan de geheime dienst aldaar.
HMT Corena
HMT Corena
Bron: www.harwichanddovercourt.co.uk
Zoals het geval was bij alle Engelandvaarders, werden ze overgedragen aan de Nederlandse Geheime Dienst die daar opereerde onder verantwoordelijkheid van de Nederlandse regering in ballingschap. De Langen en Mulder werden weer spoedig vrijgelaten maar Dronkers werd steeds weer verhoord door kolonel Oreste Pinto, één van de topfiguren van de Geheime Dienst. Pinto had weinig vertrouwen in Dronkers. Na enige tijd ontdekte hij geheime codes in het Nederlands-Engelse woordenboek dat Dronkers bij zich had. Op 't laatst bekende hij lid te zijn van de NSB en zich te hebben laten overhalen om als spion voor de Duitse Abwehr, de geheime dienst, naar Engeland te gaan. Na maanden verhoord te zijn en een rechtzaak in de beroemde/beruchte Old Bailey, werd hij op 13 november 1942 schuldig bevonden en ter dood veroordeeld. Op 31 december 1942 werd hij opgehangen in de Londense Wandsworth gevangenis. Johannes was 46 jaar toen de grond onder zijn voeten wegviel...
Model of Wandsworth prison gallows
Schaalmodel van de galg in de Wandsworth gevangenis.
Onder het luik zit een gat van ruim 2 mtr.
Bron: 
www.capitalpunishmentuk.org 
Van het leven van mijn achterneef Jan De Langen van na de oorlog, weet ik heel weinig. In een krantenbericht staat dat hij een wat bijzondere man was. Dat bericht was naar aanleiding van een tragisch voorval. Het bleek dat hij verzamelaar was van lompen en oude kranten; daarnaast hield hij honderden muizen in zijn huis aan de Hollanderstraat in Den Haag. Het was dus niet zo verbazingwekkend dat de buren gingen klagen. Daarop besloot de Gemeente Den Haag om het huis te laten schoonmaken. Maar vlak voordat dat zou gebeuren, brak er brand uit in het huis en kwam Jan  om het leven. Het vermoeden bestaat dat de brand op 19 mei 1993 moedwillig was aangestoken. Jan was 72 jaar toen hij er een eind aan maakte...
De Telegraaf , 21 mei 1993
De Telegraaf, 21 mei 1993
Zoals hiervoor al gememoreerd was Mulder getrouwd en had hij twee dochtertjes. Verhuizen leek wel een hobby van hem te zijn. Toen hij op 20 september 1939 uit Indië in Den Haag arriveerde ging hij op het adres Teunisbloemlaan 6 wonen. Minder dan 20 jaar later verhuisde hij naar de Melis Stokelaan 1998 maar in de tussentijd woonde hij op nog 19 (!) adressen. In die hele periode verdween hij ook nog twee keer geheel uit zicht. Eerst voor 6 weken in 1946 en daarna gedurende bijna een jaar rond 1950/1951. Ik heb geen idee waar hij naar toe is geweest. Als ambtenaar leidde hij een onopvallend leven. Maar op 9 augustus 1964 maakte hij een eind aan zijn anonieme bestaan. De lezers van het Algemeen Handelsblad konden de volgende dag kennis nemen van deze krantenkop:

Algemeen Handelsblad, 10 augustus 1964
De pagina met complete artikel staat aan het eind van deze post weergegeven. Het komt er op neer dat zijn huwelijk niet zo goed ging, hij was al gescheiden van tafel en bed en zijn vrouw verbleef met haar kinderen in het Scheveningse Maria Stella, een instelling voor ongehuwde moeders. Een paar keer per week kreeg Erika daar bezoek van haar man John Mulder. Hij probeerde haar dan te overtuigen weer terug naar huis te komen. Maar op 9 augustus had hij kennelijk andere ideeën. Hij had een bijl meegenomen naar Scheveningen en daar aangekomen sloeg hij zijn jongste dochter dood en, op een hogere etage ook zijn vrouw en andere dochter. Toen hij daar in het nauw werd gedreven door een politieman, sprong hij uit het 8 meter hoge raam aan de gevolgen waarvan hij een paar dagen later overleed. Mulder was 48 jaar oud toen hij de sprong waagde...

Het is toch op z'n zachtst gezegd merkwaardig dat drie mannen, die in de oorlog gezamenlijk uit het bezette Nederland ontsnapten om elders een nieuw leven op te bouwen, alle drie op een zo geweldadige manier om het leven zijn gekomen. Het mag dan spectaculair zijn, laat mij dan maar doodgewoon sterven in bed...

Epiloog
Rough Justice by Davis Tremaine
Op 5 september van het vorig jaar kreeg ik een mailtje van ene David Tremain. Hij had op dit blog een post gevonden over mijn achterneef Jan Bruno de Langen. Zijn belangstelling voor hem werd gewekt omdat hij doende was een boek te schrijven over de veronderstelde spion Dronkers. Hij wilde graag weten of ik nog informatie over mijn achterneef had. Enfin, in de loop van het afgelopen jaar heb ik David geholpen om hier en daar wat vragen over "Nederlandse zaken" op te helderen, ook op het gebied van de genealogie. Het boek is inmiddels gepubliceerd en David schrijft uitgebreid over de drie Nederlanders die in mei 1942 de haven van Hellevoetsluis verlaten hebben. Hij heeft uitgebreid gebruik gemaakt van sinds kort openbare dossiers uit de Britse National Archives en daar een intrigerend boek over geschreven. Op de binnenflap stelt hij de vraag of Dronkers nu echt schuldig was of dat hij door de Britse autoriteiten tot voorbeeld is gemaakt in het door de oorlog verscheurde Groot Brittanië. MI5, de Britse geheime dienst, maakte er in die dagen een gewoonte van om gearresteerde Duitse spionnen te overtuigen om terug te gaan naar bezet gebied om daar voor de Britten te spioneren. Waarom is dat niet gebeurd in dit geval, zo vraagt David zich af. Kortom, een zeker ook voor Nederlandse lezers een bijzonder interessant boek.
Jan Bruno de Langen ex Rough Justice
Foto van Jan Bruno de Langen uit Rough Justice
Het boek kan besteld worden bij de uitgever Amberley Publishing, het ISBN nummer is 9781445661582. Het is ook beschikbaar als e-boek via Amazon.com, ISBN 9781445661599. De (gereduceerde) prijzen zijn in Engelse Ponden en nog nooit stond het Pond zo laag, dus...


PS
In het bijzonder Haagse lezers hebben misschien nog ergens het vage idee dat er in augustus 1964 nog iets memorabels in Den Haag is gebeurd. En dat klopt! Op zaterdag 8 augustus was het roemruchte concert van de Rolling Stones in het Kurhaus in Scheveningen. Het publiek werd daar zo opgewonden van dat ze de zaal haast letterlijk hebben afgebroken en de politie het concert heeft moeten stoppen waarna ontruiming volgde. Op de krantenpagina hieronder is te zien dat John Mulder zij aan zij wordt genoemd met de Rolling Stones.
Algemeen Handelsblad, August 10, 1964
Uit: Algemeen Handelsblad, 10 augustus 1964




Dying in bed is dead boring

$
0
0
Voor de versie in het Nederlands s.v.p. hier klikken.
It is often said that most people die in bed. Well, maybe most but certainly not the three persons acting in this story, a story starting in war torn Holland in 1942. But first, let’s introduce the actors. In alphabetical order we see Johannes Marinus Dronkers (46), Jan Bruno de Langen (21) and John Alphonsus Mulder (26).
I will not delve too deep into their past as this post is about their future or rather about their last day on this planet. But here are some personal details.

Dronkers was born in Nigtevegt (Utrecht) on April 6, 1896. His wife was 33 years old Elise Antoinette Eleanora Seignette. They married in Velsen (North Holland) on June 10, 1926. I am not aware of any children. Some time later they moved to Oegstgeest (near Leiden) and in 1932 to The Hague. Their last address there was 55 Valeriusstraat.

De Langen and I shared a few things. We have both been born in The Hague and his grandparents are my great grandparents. That makes me his 1st cousin once removed. Jan Bruno was born on April 21, 1921. He and I shared some 50 years on this planet, yet we never met. However, I know he met our Queen Wilhelmina while in London during the war, some compensation at least. Also that he was awarded the Bronze Cross for escaping occupied Holland. He landed in Normandy in August 1944 with the Princess Irene Brigade and fought his way up north. Despite this seemingly heroic behavior he remained a lifelong bachelor.
Identity card of Jan Bruno de Langen
Identity card of Jan Bruno de Langen issued July 11, 1941
(Courtesy of David Tremain)
Mulder grew up in the Dutch East Indies. He was born in Surakarta on Java island on September 24, 1915. Apparently he was involved with a newspaper there (Het Nieuws van den Dag voor Nederlandsch-Indië) as in 1939 he came to Holland and acted as their correspondent in The Hague. Later he became a civil servant in the Ministry of Education, Arts and Sciences. When he was 47 he married 21 years old Erika Hedwig Sauer. It is July 11, 1962. She was born in German Bad Kreuznach on August 14, 1940. They became the parents of two daughters: 1. Hedwig Elisabeth Lucia Maria, born January 11, 1963 and 2. Lucia Maria Christina Petra born May 18, 1964, both in The Hague.
Het Nieuws van den Dag voor Ned. Indië
Mulder's employer in 1939. Although the name of the editor in chief in 1934 is also
Mulder there is no known relationship.
These three men had a couple of things in common. Firstly, they all lived in The Hague. In the early forties of the 20th century all three worked for the PTT, the equivalent of the GPO in the UK. And together they got the idea to escape to England probably to join the armed forces there.
They were not alone in trying to reach England. All in all some 1.700 people, among which 50 women, reached the UK during the war. Around 500 managed to do so crossing the North Sea. Others went via France/Spain and many other routes. In The Netherlands these people are commonly known as Engelandvaarders, those who sailed to England.
Anyway, they prepared a small motor vessel in a place called Hellevoetsluis which is situated south of Rotterdam and, as the crow flies, approximately 20 miles south of The Hague. Initially I had no idea why they would leave from there. The only reason I could think of is because of the possible less prominent presence of German soldiers there. But whether that offsets the risk of three young men travelling repeatedly from The Hague to Hellevoetsluis to make preparations… However, there are also stories that the Germans had reasons to allow them to flee occupied territories and even facilitated their escape…
The three left Hellevoetsluis on May 16, 1942. The shortest distance to the other side, to Harwich, is some 125 miles. Two days later they were spotted and picked up by a Royal Navy trawler, the HMT Corena and handed over to Field Security in Harwich.
HMT Corena
HMT Corena
Source: www.harwichanddovercourt.co.uk
Like all people who fled to England they were interrogated by the Dutch Security Service of the Dutch government in exile. Whereas De Langen and Mulder were set free soon, Dronkers was interviewed time and again by one of their top spycatchers Colonel Oreste Pinto. Pinto did not trust Dronkers at all. Eventually he discovered secret codes in the Dutch-English dictionary Dronkers brought with him. In the end he confessed being a member of the NSB, the Dutch nazi organization, as well as a spy for the German Abwehr. He was brought to trial in the Old Bailey before Justice Wrottesley on November 13, 1942. Dronkers was found guilty and condemned to death. He was hanged in Wandsworth Prison on December 31 next, 46 years old...
Model of Wandsworth prison gallows
Picture of a scale model of the Wandsworth gallows.
There is a 7 ft drop underneath the hatch.
Source: 
www.capitalpunishmentuk.org 
Little is known about De Langen's life after the war. According to newspaper reports he was a peculiar man. I can hear you think, newspaper reports? What newspaper reports? Well, he seemed to have kept hundreds of mice in his house as well as a collection of old newspapers and rags. As a consequence of complaints by his neighbours the Municipality was about to clean out the house when a fire broke out. De Langen fell victim of this incident which according to newspaper De Telegraaf was possibly deliberately caused by himself. The date was May 19, 1993, Jan Bruno de Langen lived to be 72 years...
De Telegraaf, 21 mei 1993
"Mice man killed in fire"
De Telegraaf, May 21, 1993
As mentioned earlier Mulder was married and had two little daughters. He had a history of moving around in The Hague prior to his marriage. When he came from the Dutch East Indies on September 20, 1939 he settled in 6, Teunisbloemlaan. Less than 20 years later he moved to the address 1998 Melis Stokelaan. In the meantime he lived at another nineteen (!) addresses. In addition to all this moving around he also disappeared from The Hague for two periods viz. 6 weeks in 1946 and almost a year during 1950/51. Whereto I don't know. As a civil servant he seemed to live an unremarkable life. But on August 9, 1964 he made an end to his anonymous existence. The next day readers of the Algemeen Handelsblad saw the following headline.
"Man murders wife and two kids" preceded by "Perpetrator makes fatal jump"
Headlines in Algemeen Handelsblad, August 10, 1964
The complete article including its gory details reads as follows.


[quote] Yesterday afternoon 48 years old J.A. Mulder from The Hague murdered his wife (24) and two children with an ax. After doing this he wounded himself and subsequently jumped from a floor of the Roman Catholic institution for unwed mothers Maria Stella situated on the Scheveningseweg where the event took place. He fell down eight meters on a paved garden path in the backyard right in front of a police officer. Two hours later he died in the Zuidwal infirmary without having regained consciousness. Both a nurse and a female visitor have been seriously wounded. The couple was separated from bed and board.
On August 3 the perpetrator resigned from his job as a deputy clerk in the nursery education department of the Ministry of Education, Arts and Sciences.

Around 2 pm, it was visit time, the man, living in the Melis Stokelaan, came to visit his kids. His wife stayed in the Maria Stella institution ever since January, together with her two kids, a girl of 1½ years old and a girl of just over 2 months. Twice a week the man paid a visit. Yesterday afternoon that was also the case.

First he went to the basement, to the baby department. A the time there were about twenty babies in two rooms. In one of those rooms with 39 year old nurse Gerarda supervising, was mister Mulder’s youngest, 2½ months old Lucia.

Although she had a bleeding wound Mrs Van Werkhoven ran out of the room to warn the head of department. But she was unable to reach her on the phone. She went back to the baby room to help the child. She soon got assistance from two nurses. These nurses witnessed part of the drama and initially fled from the scene. One of the nurses took the baby from her cradle and went to the Nebo infirmary on the other side of the street. There the baby’s death was established.

Calm
In the meantime the reasonably calm perpetrator left the room to go to the second floor. His wife and their 1½ year old elder daughter Hedwig lived there in a room. He assaulted his wife with the ax immediately after he entered her room and hit her several times causing her almost instant death. Next he killed his elder daughter.

By now there was panic in the institution. Two visitors, 25 year old car mechanic H.A. Warnaars and the 27 year old carpenter H.A.M. Bouwmeester ran upstairs. Through a glass partition of Mrs. Mulder-Sauer’s room they saw the drama develop further. Mr. Warnaars went back to the adjacent room to grab a chair. To avoid the escape of Mr. Mulder, Mr. Bouwmeester kept the door of Mrs. Mulder’s room closed.

After Mr. Warnaar’s return Mr. Bouwmeester went down the stairs to call the police. Within minutes a patrol car with two officers was present. One of the officers went upstairs immediately, the second one called for assistance and subsequently went to the back of the institution.

When the officer upstairs entered Mrs. Mulder’s room, the culprit was squatting in the window. Mr. Warnaars planned to attack the man with the chair but he was wildly waving his ax. Instead Mr. Warnaars grabbed the severely wounded child to return her to safety. The doer, not hit by the chair, injured himself with the ax and jumped from the window. He landed eight metres down on the paved path in the backyard right in front of one of the officers. The man was transported immediately to the Zuidwal infirmary where he died two hours later without having regained consciousness.

Duty clothing
In the meantime the nurse and Mrs. Van Noppen, both assaulted by the killer with his ax, had been transported to the Nebo infirmary. Mrs. Van Noppen has been admitted there with a broken shoulder and in shock. The nurse, after having been treated, returned to Maria Stella. Although she was hit with the ax her duty clothing protected her against serious injury.

The drama took place within several minutes.

According to a later report by the police the sequence of events was slightly different: the perpetrator is supposed to have killed his wife and elder daughter first and afterwards his youngest daughter in the baby room.
The man married at a later age. However, the relationship between the partners was not good.

After his wife and two kids left the marital home on the Melis Stokelaan, the perpetrator repeatedly tried to make her return.

Although he was known in Maria Stella as a difficult man, Miss Van Werkhoven noticed no particulars when he paid the visit yesterday. When he entered she had said good day to him.

Mrs. Mulder’s parents, who live in Bad Kreuznach in Germany, have been alerted by the police. They arrived this morning in The Hague. [unquote]

The date was August 9, 1964. Mulder killed his family with an ax and himself by jumping from an 8 meters high window. Mulder has become 48 years old... 

I thought it was quite coincidental that three young men who seemingly fled occupied Holland to start a new future elsewhere, all died in such an unpleasant manner. It may be dead boring but I think I rather die in bed...

Epilogue
Rough Justice by Davis Tremaine
On September 5 last year I received an email from one David Tremain. He stumbled upon a post on this blog about my second cousin Jan Bruno de Langen. His interest in Jan was raised because he was writing a book about the presumed spy Dronkers. He was curious to know whether I possessed information about Jan's life after the war etc. In the months that followed I was able to provide answers to certain "Dutch questions" David had. Now his book has been published. Among others he writes extensively about the three men who sailed to England. On the inside cover David wonders whether Dronkers was really guilty? Or was he made an example of by the British authorities. And why wasn't he turned, as MI5 had done to many other enemy spies. He deals with all these questions based on National Archive files recently made public. I feel David wrote a very interesting book about a less well known, hitherto secret subject.
Jan Bruno de Langen ex Rough Justice
Picture of Jan Bruno de Langen from Rough Justice
The book can be ordered from publisher Amberley Publishing. The ISBN number is 9781445661582. It is also available as an ebook through Amazon.com, ISBN 9781445661599. Prices are quoted in UK Pounds and as you may know the rate of exchange against the dollar and most other currencies including the euro, was never so advantageous. So ...

PS
For Dutch readers, in particular those from The Hague, who have this nagging idea somewhere in the back of their minds that more spectacular things happened in August 1964, the following newspaper page will serve. On Saturday August 8, one day prior to Mulder killing his wife and kids, there was the (in)famous Rolling Stone concert in the Kurhaus-theater in Scheveningen. Apparently the concert was so exciting that the audience wrecked the theater. Not a chair remained in place and the police had the place evacuated.
Algemeen Handelsblad, August 10, 1964
"Rolling Stone Concert ends in chaos"
"Police was afraid not to get out alive"
Both Mulder and the Stones appear on this page.
From: 
Algemeen Handelsblad, August 10, 1964


Nog een paar Pijlpunten

$
0
0
A.P.J. Pijl ca 1923
Adriaan Pijl ca 1923
(coll. R.I.L. Pijl)
In een eerder blog heb ik uitgebreid geschreven over Adriaan P.J. Pijl, de eerste K.L.M.-vliegtuigbestuurder - zo heette dat toen nog - die tijdens de uitvoering van zijn werk dodelijk verongelukte en nog steeds als 'vermist' te boek staat. 'Nog steeds' omdat zijn vliegtuig, een Fokker III, op 24 april 1924 vermoedelijk in Het Kanaal is verdwenen zonder ook maar een spoortje na te laten. En ook 'vermist' omdat een rechtzaak in 1946, waarin zijn overlijden(sdatum) officieel zou worden vastgesteld, nooit tot een eind is gekomen. Ik heb het althans niet kunnen vinden.
Naar aanleiding van dat blog ben ik in contact gekomen met zijn neef Ir. Richard I.L. Pijl. Ook hij heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar het noodlot dat Adriaan heeft getroffen. Hij heeft mij in de gelegenheid gesteld zijn archief te bekijken en daaruit te putten. Onder dankzegging aan de heer Pijl, ook voor de beschikbaar gestelde foto's, op basis daarvan hierna nog een aantal noemenswaardige punten.

Straf
Tegen het eind van zijn verbintenis bij de Luchtvaartafdeeling (LVA) krijgt Pijl een onderscheiding voor het feit dat hij 6 jaar in dienst is geweest. Voor de toekenning daarvan is het kennelijk geen belemmering dat er een uitgebreide 'straflijst' over hem bestaat. Nu moet zo'n lijst, van wel drie pagina's, bezien worden in het licht van die tijd. Discipline en gehoorzaamheid stonden toen waarschijnlijk in een wat hoger aanzien dan thans. Sommige zaken doen nu wat komisch aan. Er staan vergrijpen op als ‘zijn verplichtingen als sergeant van de week zeer slordig nagekomen’ (21 juni 1916 en 31 oktober 1917) en ‘gemankeerd op het morgen- en middagappèl van zondag 25 november 1917’. Op  22 mei 1918 maakte hij het wel erg bont. Hij krijgt vier dagen kwartierarrest omdat hij ‘met een pet van afwijkend model op straat [is] aangetroffen’. Tja...

Conclusie Commissie van Onderzoek
Bij onderstaande opmerkingen moet wel bedacht worden dat het onderzoeken van luchtvaartongelukken een nieuwe 'tak van sport' was. Men had er nauwelijks ervaring mee en de indruk bestaat dat het voornamelijk een papieren excercitie was. Nu was er in dit geval, door de omstandigheden rond en de vermoedelijke plaats van het ongeval, ook weinig veldonderzoek te verrichten. Niettemin...

De eindconclusie van de commissie luidt:
“Op grond van vorenstaande conclusiën, vermeent de Commissie, dat het niet mogelijk is met enige zekerheid uit te maken, wat de oorzaak van het ongeval zal zijn geweest, noch waar ter plaatse het vliegtuig is ondergegaandoch dat het wel uitgesloten kan worden geacht, dat het vliegtuig tengevolge van een breuk is naar beneden gestort. Er bestaat intusschen aanleiding om te veronderstellen, ook in verband met de omstandigheid, dat het vliegtuig spoorloos is verdwenen en dat - voor zover bekend - niets is aangespoeld, hetwelk als eene aanwijzing zou hebben kunnen dienen, dat het ongeval kan zijn veroorzaakthetzij doordat het vliegtuig tengevolge van een motorstoring is genoodzaakt geweest op het water te dalen, hetzij doordat de bestuurder in het mistveld komende, heeft getracht daar onder door te vliegen, en dat in beide gevallen het vliegtuig, doordat de bestuurder tengevolge van het slechte zicht nog niet daarop was bedacht, het water heeft geraakt met groote snelheid, waarbij het mogelijk over den kop is geslagen, althans de vleugel zwaar is beschadigd, zodat het spoedig gezonken zal zijn.”

Dat er in deze conclusie de nodige voorbehouden worden gemaakt (zie vet zwarte tekst) is volstrekt begrijpelijk maar op grond waarvan men zo goed als uitsluit dat er met het vliegtuig zelf iets structureel mis is geweest (zie vet rode tekst), is niet duidelijk. In eerdere argumentatie is niets dat deze uitsluiting onderbouwt. 

Een veronderstelling van mijn kant is dat, waar het passagiersvervoer door de lucht door velen nog als een hachelijke onderneming werd gezien, vertrouwen in de betrouwbaarheid van vliegtuigen i.c. van de door K.L.M. gebruikte Fokkers, van groot commercieel belang was. De K.L.M. schroomde dan ook niet om kort na het ongeval een persbericht uit te geven waarin gezegd wordt dat: "De veronderstelling dat het toestel in zee “gestort” zou zijn, is volkomen uitgesloten. Toestel en bestuurder waren in uitstekende conditie, waardoor van neerstorten geen sprake kan zijn."
Op z'n minst een wat premature opmerking, zou ik denken. Maar wel eentje die de onderzoekscommissie kennelijk ter harte heeft genomen.

Saillant detail
Tijdens een discussie over waar het ongeval kan hebben plaatsgevonden, zegt op 17-9-1924 het commissielid Ltz 1e klasse Bueninck dat, omdat voor het zoeken "in Belgische territoriale wateren een bijzondere vergunning nodig zou zijn geweest, daar niet is gezocht". Dat is toch wel merkwaardig, om het maar zachtjes te zeggen. Er is ergens een noodsituatie en dan moet je bij de [Belgische] autoriteiten eerst een vergunning aanvragen om te mogen zoeken?? Vandaag de dag zou men zeggen 'het kan niet waar zijn!'

Getuigen en vliegrichting
Er zijn drie getuigen die vanuit hun (bekende) positie iets over de vliegrichting van de H-NABS melden. Het zijn:
1. Traffic foreman S.J. Dupe at Lympne states:
I watched him out of sight (8-9 miles) flying in a direct line to Dover.
2. Mr. Jones, 93 Linden Crescent Folkestone states:
Between 1330-1400 [BST] standing outside [my] house and saw the monoplane come out of the clouds flying towards Folkestone Harbour at 300 ft and straight to sea. Low clouds but good visibility
3. Mr Dorman, sub editor of the Aeroplane, was at Sandgate soon after 1330 BST and saw the Fokker flying towards Folkestone Harbour at height 400-500 ft. "A little later I saw a Goliath flying out to sea west of Folkestone at 2000 ft and I watched thru field glasses till quite a long way out to sea. Visibility was good but haze and sea merged so there was no definite horizon."

Hun waarnemingen heb ik op onderstaand kaartje ingetekend.
Positie van getuigen die de H-NABS kort na 13.34 BST nog hebben gezien.
Op 10-9-1924 verklaart de adj. directeur van het KNMI:
“Vermoedelijk is Pijl [...] onder de mist gegaan en bij Grisnez noordoostwaarts koersend in steeds dichteren mist geraakt” 
Dit lijkt op grond van de waarnemingen van de getuigen een wat onwaarschijnlijk vermoeden. Cap Gris Nez ligt meer naar het zuidoosten en niet in de gesignaleerde vliegrichting. Dan zou Pijl al snel de juiste richting kwijt geraakt moeten zijn en bovendien toch weer overzee naar het noordoosten zijn gegaan. Dat is niet logisch, waarschijnlijker zou dan zijn dat hij over land naar het noordoosten zou zijn gevlogen.
Ook strookt het niet met wat getuige Dorman waarneemt. Hij heeft het nog over 'good visibility' boven zee.
Cap Gris Nez ligt niet in de vliegrichting die getuigen hebben waargenomen

Het weer 
In de geraadpleegde stukken komen nogal wat uitspraken voor over de heersende weersomstandigheden. Als je die, voor zover mogelijk, op een rijtje zet op volgorde van het tijdstip waarop ze betrekking hebben, dan komt daar, zeker voor wat betreft de periode rond het vertrek uit Lympne, niet echt een eenduidig plaatje uit.
Om de juiste volgorde te kunnen bepalen heb ik alle genoemde tijden herleid tot British Summer Time (BST) o.b.v. GMT+1 uur = BST+20 min = A'dam tijd.

13.00 BST Lympne, overcast, visibility at sea 4000 yds, lowest clouds 800 ft Bron: Air Ministry
13.00 BST St. Inglevert, overcast, visibility 3000 yds over land, no sea recorded, lowest clouds 1100 ft Bron: Air Ministry
13.00 BST? Wolkensysteem boven Engeland, afheelende van noord naar zuid. Noord een hoogte van 1000 m, bij Lympne ong. 300 m en boven het Kanaal misschien 250 mtr. Om 1 uur zat het Kanaal dik in de mist. Bron: KNMI
13.34 BST Na opstijgen ex Lympne boven het Kanaal in een mistveld is geraakt hetwelk neiging had zich naar het zuiden toe op te lossen en vemoedelijk naar het noorden en noordoosten dichter geworden zal zijn en   dat verder lager dan 50m boven zee gehangen zal hebben terwijl de atmosfeer daarboven helder geweest zal zijn. Bron: Eindrapport Commissie.
13.34 BST Pijl vertrekt om 13.54 NL-tijd o.b.v. rapport St. Inglevert opgemaakt om 12 uur GMT.
13.40 BST? Zicht gisterenmiddag Kanaalgebied meest goed. Calais geeft om 2 uur mist naar landzijde. Bron: Waterstaat
13.45 BST Saw the monoplane come out of the clouds flying towards Folkestone Harbour at 300 ft and straight to sea. Low clouds but good visibility. Bron: witness Jones
13.45 BST  Saw the Fokker flying towards Folkestone Harbour at height 400-500 ft. A little later I saw a Goliath flying out to sea west of Folkestone at 2000 ft and I watched through field glasses till quite a long way out to sea. Visibility was good but haze and sea merged so there was no definite horizon. Bron: Witness Dorman 
14.00 BST Meldt om 14.20 NL tijd (14.00 BST) laagste wolken op ong. 50 mtr en mist met schijnbaar hogere wolken daarboven, sinds het laatste uur dichter geworden. Bron: Lichtschip Noord-Hinder (60km noord van De Panne en 95km west van Zierikzee)
14.00 BST? Na een uur was het Kanaal weer vrij zodat vliegers van de andere kant komende in het geheel geen last hebben gehad. Bron: KNMI
14.00 BST Lympne overcast, visibility at sea 4000 yds, lowest clouds 1100 ft Bron: Air Ministry
14.00 BST St. Inglevert, fog, 200-1000 yds over land, no sea recorded, lowest clouds 225-450 ft Bron: Air Ministry
14.00 BST Dunkirk overcast, visibility at sea 6 miles, lowest clouds 2500 ft Bron: Air Ministry
15.00 BST Lympne cloudy, visibility at sea 4000 yds, lowest clouds 1100 ft Bron: Air Ministry
15.00 BST St. Inglevert, overcast, visibility at sea 6 miles, lowest clouds 2800 ft Bron: Air Ministry
16.10 BST Uitgezonderd een kleine mistbank bij Dover was het weer langs de route goed. Tot dicht bij de Engelse kust was de Franse kust nog zichtbaar dus zeer goed weer. Op beide kusten wolkenhoogte 300-400 m, op zee halfbewolkt maar op grote hoogte. Oversteek Kanaal tussen 4-4.30 (pm) Bron: Vlieger Scholte op weg naar Croydon
Up to 19.00 BST Up to 18.00 Z Mist or fog over the Channel. French coast visibility 1000-2000 yds improving somewhat. Bron: Air Ministry
19.00 BST En om 19.20 NL (19.00 BST) ¾ bewolkt (mist) is sinds het laatste uur afgenomen. Bron: Lichtschip Noord-Hinder

Waar het Air Ministry, Waterstaat en de lokale getuigen spreken van redelijk tot goed zicht boven het Kanaal, reppen de KNMI en de Commissie van Onderzoek van mist. Maar het één sluit het ander niet uit wanneer de laatste twee instanties doelen op de situatie verder op het Kanaal. Maar het blijft een wat mistige opsomming van "feiten".

Een heel andere oorzaak?
In het uiteindelijk ongevalsrapport komen veel zaken aan de orde o.a. redenen waaraan het ongeval niet gelegen kan hebben (goed materieel, goede piloot, goede organisatie bij de KLM) maar over de passagiers wordt nergens gesproken. Binnen de familie Pijl was/is men van mening dat dat misschien toch wel had gemoeten.
Over Van Hien valt niet veel anders te melden dan dat hij een vrouw en twee kinderen nalaat. Hij woonde niet alleen in Folkestone maar ook op het adres Tesselschadestraat 31 in Amsterdam. Hemelsbreed is dat op goed 200 meter van waar Pijl woonde (1e Helmerstraat 48).
Over passagier Modderman, die een vrouw en één kind nalaat, iets meer. Hij woonde aan de Van Persijnstraat 4 in Amersfoort, ook de geboorteplaats van Pijl. Zoals al eerder genoemd, sluit hij een levensverzekering t.w.v. 4000 Engelse Ponden af. Deze weduwe benadert een maand na het ongeval de KLM met de vraag of men een officiële verklaring van overlijden kan bewerkstelligen. De reden daarvan is dat zij de verzekeringsuitkering, die pas bij overlijden betaald wordt, goed kan gebruiken omdat zij zonder middelen is achtergebleven.
Was Modderman dan geheel onbemiddeld boven Het Kanaal verdwenen? Dat weten we niet. Maar wat we wel weten is dat hij (of zijn bedrijf?) failliet was verklaard. En de vraag rijst dan of de oorzaak van het veronderstelde ongeluk niet een wanhoopsdaad van een der passagiers geweest kan zijn. Immers, de aansturing (met kabels) van b.v. richting- en rolroeren liep vanaf de piloot via de passagierscabine naar de staart. Voor iemand met vliegervaring, en dat had Modderman, zou het een peulenschil zijn om die vitale stuurmiddelen onklaar te maken, b.v. met een kniptang.
In het ongevalsrapport wordt over deze mogelijkheid met geen woord gerept. Er is ook geen enkel bewijs voor net zo min als er enig ander bewijs is dat zou kunnen duiden op het uiteindelijk lot van de H-NABS.
Veronderstellingen des te meer.
Brinkhoff, Pijl, Fokker F.III H-NABR
Berdina Brinkhoff en Adriaan Pijl voor de Fokker F.III H-NABR
Foto gemaakt tussen 16-6-1922 en 24-4-1924
(Coll. R.I.L. Pijl)
Zittend vlnr Scholte, Pijl en ?
Bron: Schiphol archief

Today...

$
0
0
Today 100 years ago my maternal grandparents got married in The Hague in the Netherlands. The names of the happy couple are:

  • Gerardus Theodorus de Langen, born The Hague, November 24, 1888 - died Utrecht, October 20, 1967 
  • Antje Doelman, born Rotterdam, May 2, 1892 - died Tilburg, December 6, 1984

Their marriage lasted for almost 51 years and this is their official wedding photo.
December 27, 1916
Grandpa and grandma have both been buried in Leersum (Utrecht).
New General Cemetry Leersum
Nieuwe Algemene Begraafplaats Leersum
For more on the early days of their marriage please click here.

Een Orie-traditie wordt voortgezet...

$
0
0
Goed voorbeeld doet goed volgen...
Henk Orie & Truus Orie-Venema in de Amstelveense keuken
waarschijnlijk op 31-12-2004
Jeanne heeft het stokje overgenomen en bakt nu traditiegetrouw de oliebollen en de appelflappen. En ze smaken weer uitstekend!


Wij wensen alle lezers een goed uiteinde en een nog beter 2017!

While Jeanne is maintaining the family tradition of making New Year sweets (oliebollen) I wish you all a very Happy New Year!

Een toepasseLIJKE naam

$
0
0
Op 1 mei a.s. is het 150 jaar geleden dat Castricum door een spoorlijn met de rest van de wereld verbonden werd. De trein, toen nog stoomtram geheten, ging noordwaarts via Heiloo naar Alkmaar en zuidwaarts via het al langer van spoor voorziene Uitgeest, naar o.m. Haarlem. Het H.IJ.S.M.-spoor werd niet alleen voor het vervoer van personen gebruikt maar ook van duinzand. Zo gingen in 1892 ruim 480 treinen met 130.000 m3 zand naar de nieuw aan te leggen begraafplaats St. Barbara in Amsterdam. ’t Is een wonder dat er überhaupt nog duinen in deze streken zijn.

In de ochtend van 15 juli 1879 wordt in Haarlem een zandtrein uit Castricum verwacht. Gewoontegetrouw inspecteert de spoorwegbeambte van dienst het traject en stoot daarbij nabij het buitengoed Hartenlust op het toegetakelde lijk van een man die later de, althans één van de, lokale veldwachters blijkt te zijn. Naast het stoffelijk overschot liggen een paar zakken met kuikens en groenten hetgeen zou moeten duiden op een dader uit het gilde der stropers. De diepe wonden aan hals en hoofd, zo constateert het journaille, zijn veroorzaakt door ‘stompsnijdende werktuigen’ die later blijken te bestaan uit een niet minder dodelijk knipmes.  

Al snel valt de verdenking op de stroper Willem Joosten (39), tapper en tuinman uit Haarlem. Uiteraard ontkent hij alles maar getuigenverklaringen, o.a. van zijn vrouw (sic), brengen hem er toe te bekennen. Ook zijn broer wordt als waarschijnlijk medeplichtige gearresteerd. Van deze laatste wordt tijdens het verdere onderzoek niets meer vernomen. Wel wordt door Justitie nog huiszoeking gedaan in o.m. Castricum. Het waarom daarvan en bij wie blijft ongenoemd, ruimte dus voor een beetje speurwerk.
Het bevolkingsregister van Castricum met zoon Johannes en vader Willem
Joosten in de 80-er jaren van de 19e eeuw
Wilhelmus Mattheus [roepnaam: Willem] Joosten, geboren te Velsen op 25 januari 1840, is de zoon van Willem en Catharina Alders. Naar blijkt is vader Willem op 16 januari 1894 op 86-jarige leeftijd[1]overleden in ... Castricum. Is hij dan de man bij wie huiszoeking is gedaan? In het bevolkingsregister van die plaats komt hij een paar keer voor. Hij woont in de Duinderbuurt (Bakkum) op nr. C N320 en 321 en mogelijk ook in de Oosterbuurt N298. Waarschijnlijk is hij niet het onderwerp van onderzoek want in Castricumblijkt ook een oudere broer van de dader te wonen. Het is Johannes Joosten (Velsen, 22 oktober 1838). Hij woont op dezelfde adressen als zijn vader. Is hij dan de eerder vermelde gearresteerde broer? Waarschijnlijk wel, hij is de enige broer die hier in Castricumwoont. In ieder geval blijft zijn rol onduidelijk.
Akte van overlijden van Willem Joosten
Strafgevangenis van Leeuwarden 2-2-1885
Op 24 februari 1880 staat Willem voor het Gerechtshof in Amsterdam om zich te verantwoorden voor een uit de hand gelopen diefstal van groente en een paar kuikens. Joosten heeft bekend dat er een worsteling is ontstaan waarbij hij zijn mes heeft gebruikt met het fatale gevolg. Daarom eist de Officier van Justitie 25 jaar tuchthuisstraf wegens doodslag. Joosten wordt een week later veroordeeld tot 20 jaar. Hij zal zijn straf niet uitzitten, op 2 februari 1885 overlijdt Willem, 45 jaar oud, in de strafgevangenis te Leeuwarden.
Of de weduwe van de veldwachter en haar drie kinderen tevreden zijn met het vonnis, we weten het niet. Misschien hebben ze wel eens gedacht of dingen niet anders zouden zijn gelopen wanneer hun vader een minder toepasselijke familienaam had gehad: Abraham van der Lijke...

En zo heeft Castricum een rol(letje) gespeeld in een drama dat zich bijna 138 jaar geleden op slechts 22 km naar het zuiden voltrokken heeft.


PS Een tragisch maar opmerkelijk detail is nog te zien in het overlijdensregister van de burgerlijke stand van Bloemendaal. Op de bladzijde waarop zijn eigen akte van overlijden [d.d. 16-7-1879] staat, heeft Abraham van der Lijke op 12-7-1879 zelf nog het overlijden van een ander persoon aangegeven.



[1]De leeftijd is waarschijnlijk fout genoteerd in de akte van overlijden, Willem is volgens het BR Castricum geboren op 13 september 1806 en zou dus 87 jaar oud geworden zijn.

Castricum - Gent

$
0
0
De eerste dag van onze vakantie rijden we niet meer kilometers dan we gemiddeld per dag deze vakantie van plan zijn, een goede 200 kilometer. Het is tevens de eerste keer dat we de A4 in zuidwaartse richting helemaal, ongehinderd door allerlei omleidingen, tot de Belgische grens kunnen volgen. De Liefkenshoektunnel kost nog immer € 6,00. Naar Gent niet alleen een kortere weg via Zelzate, we vermijden zo ook de gevreesde Kennedytunnel. Ons hotel in Gent is een voormalig klooster, zeggen ze. En inderdaad, het heeft iets spartaans maar voor de rest heeft het alles dat we nodig hebben. Jeff, nog net hier wonend in de Mageleinstraat, staat paraat om z'n oma en opa rond te leiden. Het weer werkt redelijk mee en op verzoek van Jeff dineren we bij een Argentijn die zich, met veel taalgevoel, Argenwijn noemt. En die laten we ons dus maar smaken. Morgen verder richting de Franse kust.

Grootmoeder en kleinzoon bij de Argentijn

Een Gentse trompe-l'oeil
In België is het tegenwoordig mogelijk om tegen betaling je eigen kentekenplaat te ontwerpen. Geen gendarme die dat nog verkeerd noteert.
Een buurman van Jeff

Gent - Saint-Valery-en-Caux

$
0
0
Deel van de kloosterkapel in Gent
Het kloosterhotel in Gent is ons prima bevallen. Omdat het net iets buiten het centrum is gelegen, is het goed bereikbaar en redelijk rustig. De eigen parkeerplaats is ook een plus. Na een simpel ontbijtje in een espressobar, gaan we richting Berck Plage. Dat is althans het idee. Maar daar in de buurt slechts donkere wolken dus we besluiten door te rijden naar Saint-Valery-en-Caux. Het is zeker niet de eerste keer dat we hier zijn maar belangrijker is dat de zon er schijnt. Sinds de vorige keer is hier weinig veranderd of het moest zijn dat het hoogwater in de haven is. En dat scheelt toch al gauw een meter of drie met eb (zie de foto die 's avonds om half tien genomen is). De krijtrotsen doen het nog steeds goed in de zon en als je aandachtig luistert, hoor je Vera Lynn aan de overkant zingen dat de witte kliffen van Dover tenminste net zo wit zijn. Het diner hebben we weggespoeld met een aangenaam flesje Cote du Rhone uit de Gigondas. En ze sliepen nog lang en gelukkig.

De jachthaven van Saint-Valery

Waren de cliffs van Saint Valery maar zo white als Jeanne d'r jasje,
dan had Vera Lynn een ander liedje moeten zingen.

Bij hoogwater zetten deze schepen de vis zo op de kade. Bij laagwater lukt dat niet maar dat is niet zo'n probleem want binnenlopen is dan wat lastig...

De buitenhaven bij laagwater om 21.30 uur
PS Voor een duidelijker weergave van de foto's, klik op het plaatje.

Saint-Valery - Saint-Jean-de-Monts

$
0
0
Van de ene heilige naar de andere, het is sneller gezegd dan gereden. Om 9.15 uur reden we weg en om 15.45 uur waren we waar we uiteindelijk wezen wilden, in de Vendée. Eerst was het plan naar Rennes te gaan. maar daar zouden we dan rond de lunch arriveren. De temperatuur was inmiddels aardig gestegen en om nou een hele middag in een warm provinciestadje rond te zwalken... Dus daarom maar doorgereden naar de kust, ergens onder Noirmoutier, u weet nog wel, dat schiereiland waar Tour de France-wielrenners bij laag water nog al eens onderuit plegen te gaan.
In Saint-Jean-de-Monts, we waren hier 6 jaar geleden ook al eens, is alles bij het oude gebleven. Het is duidelijk nog voor-seizoen maar men bereidt zich voor op de grote stroom toeristen. Het reuzenrad op de boulevard moet daarbij helpen.
Gisteren werden we door het thuisfront én buurman Dirk gewaarschuwd voor benzinetekorten her en der in Frankrijk. Daar word je als eerzame automobilist niet gelukkiger van maar a) we hebben er geen last van gehad en b) er is een site waarop de stations met tekorten aangegeven staan. Soms is het alleen diesel of SP95, soms is er niets. Fijne jongens die Fransen!
Het weer is hier meer dan perfect, we hopen dat het zo blijft. Morgen naar Royan waar we de pont over de Gironde nemen naar Le Verdon.

Dé attractie van Saint-Jean-de-Monts

Saint-Jean - Hourtin Plage

$
0
0
De pont van Royan naar Le Verdon
Vandaag is de dag van de oversteek over de Gironde. Ons vertrekpunt is Royan en voor € 30,30 mag de auto aan boord en wij ook. Le bac (pont) oogt niet zo groot maar je staat versteld over het aantal auto's, caravans en vrachtwagens dat (op meerdere dekken) aan boord gaat. De tocht duurt 20-25 minuten en hoewel het kalm weer is, deint de pont vervaarlijk. In de verte is de Phare de Cordouan nog net zichtbaar.
Phare de Cordouan in de monding van  de Gironde
Het reisdoel van vandaag is Lacanau Ocean maar zoals al eerder deze vakantie, wordt het toch weer anders. Onderweg moeten we een weg in, die er niet meer is, althans voor auto's niet meer toegankelijk is. Al zoekend naar een alternatief rijden we langs een camping in Hourtin Plage. En uitgerekend daar bevindt zich het enige hotel. Omdat het al tegen tweeën loopt besluiten we daar te blijven. Hourtin Plage is de droom van elke rechtgeaarde VVV-er: 100% toeristisch. Maar wat wil je met zulke stranden...

Het plage van Hourtin. Naar rechts was het iets drukker, maar ja,
Jeanne stond links.
De andere grote attractie van Hourtin Plage is de waterglijbaan op de camping. Om de paar minuten komt er een onvoorstelbare bak water naar beneden. 't Is dat ik mijn zwembroek vergeten ben...

... na le déluge
Voor en ...

Morgen door naar Vieux-Boucau-les-Bains.

Hourtin Plage - Vieux-Boucau-les-Bains

$
0
0
Dit zal een kort blogje worden. Afgelopen nacht werden we gewekt door een paar forse donderslagen terwijl de regen met bakken uit de hemel kwam. Onderweg naar het zuiden stuift er zoveel regen op dat de strepen op het wegdek nauwelijks meer te zien zijn. Leveranciers van zoab kunnen hier nog goede zaken doen. Ook in Vieux-Boucau is het net niet helemaal droog maar het is marktdag en dus druk. Vanavond wel de finale van de Champions League tussen Juventus en Ronaldo. Hier zijn we dus voor de Italianen. Morgen vide-grenier, wij doen er verslag van.

Eindelijk blijkt dat er ook crocs in
mijn maat zijn

Vide-grenier te Vieux-Boucau

$
0
0
"Spiegelbeeld, kijk eens even..."
Vrij naar Willeke Alberti
De vide-grenier is het Franse equivalent van onze rommelmarkt. In het zomerseizoen kom je ze nogal eens tegen in dorpjes en kleinere plaatsen, veelal op zondag. Het is een mengeling van particulieren die hun zolder hebben uitgeruimd en handelaren in tweede- (en eerste-) hands spulletjes. Wij zijn er voor het eerst mee in aanraking gekomen in Chatou, een plaatsje iets west van Parijs waar onze voormalige buren Paul & Caroline jaren geleden woonden. Dus toen we hier de aankondigingen zagen voor een vide-grenier op 4 juni, wisten we precies wat we konden verwachten. Vanmorgen was het weer nog redelijk en omdat de Fransen dit wel als een uitje zien, was het ook aardig druk. In ieder geval hebben we een parapluie gescoord die vanmiddag meteen z'n diensten heeft kunnen bewijzen. En dan kijk ik ook altijd uit naar een verdwaald stukje Maastricht- of Leerdamglas. Het zou wel bijzonder zijn als je hier iets van Copier zou vinden maar helaas. Volgens B.G. (71) te L. had ik ook uit moeten zien naar Xerox. Tja, dat was ik even vergeten.

Er was wel glas maar...

Alle zolders in de wijde omtrek zijn nu leeg

Zoals gezegd heeft het hier de hele dag gemiezerd met rond 12 uur een spatje zon. Om borreltijd zaten we in een tent met een buitenterras. Daar probeerde de eigenaar klantjes te trekken door de tafels met dakpansgewijs opgestelde parasols droog te houden. Toen het toch weer begon te regenen, zag Jeanne hier onmiddellijk de risico's van in. Met enig misbaar wees zij op de potentiële lekkageplekken. Onze "buren", die uit Jeanne's gebarentaal opmaakten dat ze niet helemaal veilig zaten, begonnen ook omhoog te kijken en massaal hun stoelen naar droger oorden te verschuiven. En met die paniekvogel ben ik nu op pad...

Daar gaat het lekken! En daar! En Daar!

Voor morgen mogen we weer op een zonnetje rekenen.

Les plages de Vieux-Boucau

$
0
0

Vanmorgen wakker geworden met zon in de kamer. Dat gaat dus de goede kant op en wij naar het strand. Hoewel het hier een beetje tweede Pinksterdag is, dat is een lokale aangelegenheid naar het schijnt, is het op straat en het strand rustig. Dat weerhoudt ons niet van een aangename wandeling. Voor het overige valt er weinig te melden of het moet zijn dat Jeanne voor de eerste keer dit jaar haar pootjes baait en dat Monfils op Roland Garros wordt uitgeschakeld door die andere Zwitser (want Federer doet helaas niet mee).
Hoewel wij gewend zijn om in noord-west Europa bunkers aan de kust te zien, heb ik me nooit zo gerealiseerd dat de Atlantikwall zich tot aan de Pyreneën uitstrekte. Ook op het strand van Vieux-Boucau is nog een indrukwekkend exemplaar te vinden. Lokale artiesten maken er dankbaar gebruik van.

De verfraaide bunker op het strand van Vieux-Boucau


Viewing all 228 articles
Browse latest View live