Quantcast
Channel: Peter's Blog
Viewing all 229 articles
Browse latest View live

Agde – Castelló d'Empúries

$
0
0
3 juni
Vanuit Agde is het goed 2 uur rijden naar onze Spaanse bestemming. Gerard heeft onze komst gedegen voorbereid. Het inchecken op camping Laguna verloopt als een speer en in vergelijking met het vorig jaar, betalen we € 18/nacht minder. Goeie vent, die Gerard. Of is het een gevolg van de crisis? Wie zal het zeggen. Het enige nadeel is hier dat het met de internetverbinding slecht gesteld is. Men vindt dat hier nog zo bijzonder dat er aanzienlijke bedragen voor gevraagd worden. Daarom moet ook dit blog nog even op publicatie wachten.

Door Marijke, Gerard, Sjaan en Willem worden we gastvrij ontvangen. Oude tijden herleven en oude koeien (=verhalen!) komen weer soepel uit de sloot. Kortom, het is gezellig en het diner (garnalen en zalm) streelt de tong. Morgen is Marijke jarig. Dat gaat gevierd worden in een lunchrijke omgeving dus vanavond maken we het niet laat.

PS Na de vakantie wordt de foto nog wat duidelijker gemaakt.




Castelló d'Empúries

$
0
0
4 juni
Het restaurant in Vilanova la Muga
Dat Marijke vandaag 69 wordt, dat houden we geheim. Bovendien is het haar niet aan te zien en verder gaat het niemand wat aan. De in onze koelkast gestalde verjaardagstaart wordt en petit commitee pikaan gemaakt en de overige honger wordt gestild in het nabij gelegen restaurant in Villanova la Muga. Magret de canard en een tongetje passeren de revue. Zo ook nog wat crème catalan en aanverwante calorierijke zaken. De Spaanse wijn valt zo in de smaak dat Gerard het niet kan laten een kartonnetje voor Jeanne aan te schaffen. Goeie vent, die Gerard. Bij elke slok zal aan ons verblijf hier gedacht worden. Na al deze inspanningen wordt de rest van de dag in aangename ledigheid doorgebracht en besloten met een wandeling langs het strand.
The beach boys and girls

Riudarenas

$
0
0
5 juni
Casa Pequena
Vandaag doen we een tochtje naar MemoryLane. Vele vakanties brachten wij met de kinderen door in Kap's Casa Pequena in Riudarenas. Waar?? roepen de kenners van de Spaanse topografie. Zo’n 20 km onder Gerona en een tikkie oost van Santa Coloma de Farnes, dan weet u het wel. En daar waren we nu maar een 70 kilometer vandaan. Dus… inderdaad. Bovendien hadden we een vererende opdracht voor de aanschaf van autochtone Spaanse zeep en die vind je alleen nog maar in heeele kleine dorpjes. Dus al vroeg togen wij op pad om uit te vinden dat er op de N11 wel het één en ander veranderd was. Een tunneltje hier, een rotondetje daar plus de nodige bebouwing die we nog nooit gezien hadden. In de befaamde bocht van de N11, bij de afslag naar Mallorquines, hebben we met spijt moeten constateren dat de Tourist voor de eeuwigheid gesloten lijkt. Maar ook hier een rotonde. Riudarenas is nog redelijk het zelfde. Wel een beetje meer bebouwing en industrie maar de weg naar CasaPequena (CP) is nog geheel in oude staat. De brug over de rio ligt er, zoals immer, geheel nutteloos bij want water ho maar. Het enige dat wij niet meer hebben kunnen terugvinden, was de boom waartegen we onze trouwe Citroën BX (PY-12-TY voor de kenners) total loss hebben gereden. Bij CP aangekomen troffen we Mary Jane die met een motorzaag doende was. Ze was aangenaam verrast ons te zien. Het zelfde gold mevr. Van Ditmar, inmiddels bijna 90, die Jeanne na al die jaren nog herkende. We werden onthaald op een versnapering en het verleden passeerde de revue. Om maar een paar personen te noemen: Pedro (3 jaar geleden overleden), Dolores, (idem, 2 jaar geleden), Roberto (ook vorig jaar) en de Zwitser, die de boerderij van tante Rosien kocht, is ook niet meer. La Brasa wel, maar nu gerund door de zoon van de postbode, en CP verbouwd. Ook het kerkje op de top van de berg is er nog steeds. Wanneer je de moeite neemt je eigen dekens en zo mee te nemen, dan mag je er zelfs blijven slapen. Veel dichter bij de hemel kan je bij leven niet komen. Een bezoek aan Santa Coloma werd ons ontraden. Druk, veel éénrichtingsverkeer en weinig parkeerplaatsen. Aldus ons bezoek aan het verleden. Het huis van de familie Kniphorst hebben we niet meer bezocht wetende dat we mevr. K. er niet zouden aantreffen. Maar ook aan haar en haar man Dick bewaren we de beste herinneringen. Op de terugweg bij de supermercado in Riudarenas de zeep gescoord dus Kap kan er weer voor jaren tegen.
Het kerkje waar wij ooit naartoe klommen
De renovatie van Casa Pequena

L'Escala

$
0
0
De pizzaparty in L'Escala
Op onze laatste dag hier werden we gefêteerd op een heerlijke pizza aan de andere kant van de baai waar Rosas aan ligt. L'Escala is ruim 20 km rijden hier vandaan. We kennen het nog wel van heel lang geleden en waarschijnlijk daarom is het voor ons geheel onherkenbaar geworden. Hoe dan ook, de pizza, het bier en de wijn waren prima in orde en de toetjes niet minder. Onze dank aan de familie en evenzeer bedankt voor de gezellige ontvangst. Morgen weer noordwestwaarts, in de richting van waarschijnlijk Albi en daarna Fleurance.

Het strand van LÉscala met Rosas op de achtergrond
Update 23.13 uur LT: Zojuist nog de Champions League finale aanschouwd en dat Barcelona gewonnen heeft is, te oordelen naar verweggetoeter en een verdwaalde vuurpijl, ook in deze omgeving doorgedrongen.

Castello d'Empuries - Albi

$
0
0
Jeanne keert Carcassonne de rug toe
Om 9 uur de familie achter ons gelaten. We hebben vier hele leuke en gezellige dagen gehad. Daarom dank aan de achterblijvers! De autoroute ligt er op deze zondag redelijk verlaten bij. De reden is simpel: het is nog vroeg en vrachtverkeer op zondag is verboden {m.u.v. o.a. aan bederf onderhevige goederen). Bij Narbonne verlaten we de A9 en gaan de A61 op, naar Toulouse. Onderweg komen we langs Carcassonne dat we uit de verte zien liggen. Daarna de A64 naar eindbestemming Albi. Was het in Spanje warm, hier ook: 27 graden C en nogal benauwd, zeker als je met koffers naar 2-hoog loopt te zeulen. Albi is gekend om z’n ik zou haast zeggen alle-Jezus-grote-kathedraal. Of ik het nou een fraai bouwwerk vind, daar ben ik nog niet achter maar imposant is ie. In de schaduw van de kerk, en daar is er dus genoeg van, drinken we wat fris om onze vochthuishouding weer op peil te brengen. Na een heerlijke douche in ons hotel zien we hoe op Roland Garros Wawrinka doende is Djokevic af te drogen. Wij volgen zijn voorbeeld en gaan weer op pad, de warme avond in.


Noodweer in Albi
(van onze verslaggever ter plaatse)
 In het buitenland behoren wij tot de groep ouderen die tegen etenstijd de menuborden van restaurants afstruinen. Restauranteigenaren moeten ons vaak met wanhoop gadeslaan. Staan mensen geïnteresseerd te kijken, lopen ze weer verder. Dag potentiële klant. Niettemin vinden wij iets dat ons aanstaat maar we zitten nog niet goed en wel, of Jeanne ziet achter mijn rug een onweersbui naderen. Als mijn richtingsgevoel mij niet bedriegt komt ie uit de richting van de Gers. Dus morgen in Fleurance ff checken hoe het met dat gevoel gesteld is. Niettemin houden we het tijdens de maaltijd droog (we zitten buiten) maar niettemin zijn er windvlagen en later wat verkoelende regen. Terug in ons hotel werken we dit blog bij en als de Wi-Fi meewerkt, dan leest u dit vanavond nog.
Albi
De kathedraal van Albi. Let op de mensen op
de trap om een indruk te krijgen van de
massaliteit van dit gebouw.

Albi - Fleurance

$
0
0
8 juni
De buien zijn zichtbaar vanuit ons verblijf
in Fleurance. Maar daar blijft het ook bij.
Over deze dag is niet veel te melden. Rond de middag vertrokken uit Albi. De route gaat veelal over minder spectaculaire N-wegen maar op zo'n 50 km van Fleurance worden de wegen smaller en het glooiende landschap steeds fraaier. We zijn blij onze vrienden weer te zien en hebben alle gelegenheid weer bij te praten.
De onweersbui die ons gisteren in Albi verraste, kwam mogelijk wel hier vandaan. En ook nu weer veel donkere luchten plus buien, maar alleen in de verte. De temperaturen blijven hoog (28 gr).
Morgen gaan de dames naar de markt. En de mannen? Ach, die zien wel, die bekijken het vanaf een terrasje.


Fleurance

$
0
0
Ab en Jeanne hebben een sociaal contact
9 juni
Mardi is marktdag in Fleurance. Dat maakt van dit plaatsje, waar doorgaans weinig te doen is, een drukke bedoening incl. parkeerproblemen. Nou ja, problemen, je moet de auto nu een straat verder zetten dan je gewend was. Het centrum van Fleurance, waar de markt is, ziet er uit als een in de start gesmoorde kopie van Florence. Dat heeft niets met die twee namen te maken, in andere dorpjes hier zie je hetzelfde patroon: een centrumgebouw, waarin soms het gemeentehuis, en daar omheen een arcade. Die markt is geen "wereldmarkt" maar wel belangrijk voor het sociale leven, ook voor de ruim aanwezige Nederlanders die rond Fleurance leven en wonen.
Aux Vieux Pressoir
In de middag gaan we met onze gastvrouw en -heer lunchen in het nabije Caussens, in restaurant Aux Vieux Pressoir. Als je niet weet waar het ligt, vind je het nooit maar de locatie is absoluut schitterend. De kippen lopen er zo rond zonder het risico platgereden te worden.
In de avond, bij temperaturen van rond de 25 graden, toch wat bewolking. Er zit iets van een weersverandering aan te komen. Afijn, het is hoogst waarschijnlijk de laatste keer dat we hier zijn, het huis is na vele jaren zo goed als verkocht. Dus wij vertrekken met enige weemoed maar Trudy en Ab zien we in het najaar weer in Holland. Morgen op weg naar Vieux Boucau. Adieu Aux 4 Vents!
De kennelijk aan de pressoir ontsnapte kip
Jeanne voor het laatst zonnebadend in
Aux 4 Vents

Fleurance - Vieux Boucau

$
0
0
De inmiddels aangetaste assiette met schapenkaas,
serranoham en foie gras
Het kan niet alle dagen zonneschijn zijn. Dus daarom zal het vandaag wel regenen. En echt warm is het ook niet, 16-17 graden. Vast als voorbereiding op onze terugkeer??
Vanmorgen zijn we voor de laatste maal vertrokken uit Fleurance. Het is nou niet dat we met tranen in de ogen stonden maar het was toch een beetje weemoedig moment. We hebben daar in de afgelopen jaren zoveel fijne dagen bij Trudy en Ab doorgebracht. En nu het huis verkocht lijkt te zijn aan een nazaat van de componist van het Wilhelmus, is de kans maar heel klein dat we er ooit nog zullen komen. Het huis laten we dus achter ons, Trudy en Ab gelukkig niet, die zien we voor het eind van het jaar wel weer chez nous.
Vanuit de hotelbar, daar moet je geen al te imposante voorstelling van hebben, zien we nu toch een waterig zonnetje schijnen. Vooralsnog troosten wij ons met een glaasje rosé en een assiette met pittige lekkernijen. De boog kan immers niet altijd gespannen zijn. Voor de avond scoren we een aardig menuutje en de lokale TV voorspelt voor morgenochtend redelijk weer. En dan lokt het strand. Niet om te bakken maar om lekker een eind langs de vloed-/eblijn de wandelen. We zien er naar uit.



Vieux Boucau

$
0
0

Over vandaag valt niet veel te vertellen. Zwaar bewolkt, regen maar geen onaangename temperatuur (19 gr). Daarom vandaag in Soustons bij Leclerc boodschappen gedaan. O.a. een handig vierwegstekkertje gekocht dat ik bij ons nog niet gezien heb. 't Is niet echt een reden om naar zuidwest-Frankrijk te rijden maar toch :-) En elk jaar staan we weer versteld van de uitstalling verse vis in die hypermarché.
Daarna, op advies van Trudy en Ab, naar Messanges-Plage gereden om de lokale horeca te testen. Je zou denken dat we met dit weer de enigen zouden zijn. Mis, het laatste tafeltje was voor ons. Een lekkere salade gegeten en het (enige) tentje staat genoteerd voor een volgende gelegenheid.
Vanavond of morgenochtend zullen we besluiten wat we doen, hier blijven of een aantal noordwaartse kilometers maken.
Jeanne in zwart/witte outfit met bijpassende
paraplu in Messanges-Plage

Vieux-Boucau-les-Bains

$
0
0

12 juni
Vandaag is er aanleiding om de officiële naam van Vieux Boucau maar eens voluit in de titel te zetten. Want dachten we gisteren nog aan vertrekken, vandaag ziet de wereld er weer heel anders uit: de zon schijnt in VB. Daarom tijgen wij naar het strand voor een prettige wandeling, een soortgelijke lunch en een minstens even prettige "nazit". Veel wind is er niet, dus de vlieger blijft vooralsnog in z'n hoesje. Al met al een mooie dag met een aangename temperatuur (21 gr). En morgen? De tijd zal het leren. Hieronder een heel kort filmpje van een zwart krabbetje. Die waren ook naar het strand gekomen.

Vieux Boucau - Le marché

$
0
0
Paella
Het is hier al eerder gezegd maar markten zijn voor dit soort toeristische dorpjes van groot belang. Gisteren, lekker weer maar nog niet vreselijk veel toeloop. Vandaag, nog steeds lekker weer (22 gr) en nu dreigt overbevolking. Het is wat je noemt gezellig druk. Er wordt voornamelijk Frans gesproken maar ook Spanjaarden, van net over de grens bij Irun, komen hier veel. Nederlanders zijn nog schaars. De uit België afkomstige groenteboer kennen we nog van vorige jaren. Ons hotelterras wordt al vroeg bevolkt door marktkooplieden voor hun kopje koffie en wat later door marktbezoekers voor al weer wat sterkers. Op de markt nemen de eetbare zaken, zoals overal, een prominente plaats in. We zijn onder de indruk van de grote schalen paella die smakelijk pruttelend op de afnemers staan te wachten.
Olijven in alle soorten en maten
Hoewel we hier niet in Nyons zijn, is er een ruim aanbod van olijven. Voor wie dacht dat er maar één soort/smaak olijf bestaat, die moet hier maar eens komen kijken en proeven.
Naast voedsel is ook de sector 'textiel' ruim vertegenwoordigd. Jeanne vergrijpt zich daar regelmatig aan maar vandaag niet. Mede daardoor kunnen we vanavond weer dineren :-)
In de namiddag trekken er wat donkere wolken binnen en een half uur later plenst het, en niet zo zuinig ook. De marktmensen hebben daar geen last meer van want die trekken zo rond 13.30 uur de tentstokken uit de marktkramen.
Volgende week donderdag is hier ook weer een Course Landaise met stierengevechten. Dat gaat hier gelukkig niet op z'n Spaans toe, de stier overleeft het namelijk altijd. Die wordt wel geprikkeld maar niet geprikt. Ik had het wel eens willen zien maar helaas.
Morgen gaan we definitief noordwaarts, maar eens zien waar we uitkomen.

Hieronder nog een paar foto's van hier aan het strand gevonden oesterschelpen. Bij de ene (r) kan je mooi zien uit hoeveel lagen zo'n schelp in de loop der tijd is opgebouwd. De andere is aangetast door het een of andere kalkachtig diertje.













Vieux Boucau - Poitiers

$
0
0
Spelmoment Stade (wit) - Clermont,
geen sport voor mietjes
Op zondag over de autoroute naar Poitiers is vanuit VB een peulenschil: 400 km in bijna 4 uur. In VB scheen de zon nog een beetje maar na Bordeaux was het gedaan met het mooie deel van de dag. Het hoosde zelfs zo dat ook Fransen zich aan de regenlimiet van 110 km/u hielden. En dan regent het echt!
Vanmorgen afscheid van onze hotelier Francois genomen. Hij en zijn vrouw Virginie zijn prettige mensen die het hun gasten in het Frans, Engels en Spaans naar de zin proberen te maken. Nadat we hadden laten merken wel geïnteresseerd te zijn de Franse rugbyfinale tussen Stade Francais en Clermont Ferrand op tv te willen volgen, kregen we spontaan een glas appellikeur en een glas armagnac aangeboden als bijdrage in de feestvreugde. Overigens, Clermont Ferrand verloor voor de negende maal een finale...
Notre Dame la Grande
Tijdens al onze reizen waren we nog nooit in Poitiers. Maar dat gemis maken we nu goed. Het is dat het zondag is maar anders zou dit best wel eens een heel aardig stadje kunnen zijn om met een bezoek te vereren. Het oude centrum, grotendeels voetgangersgebied, ziet er heel aardig uit. Door de week zal er ongetwijfeld genoeg reuring zijn maar zelfs op zondag maakt het nog geen echt verlaten indruk zoals we dat bv ooit in Dreux hebben meegemaakt. Niettemin zal het nog een toer zijn een prettig restaurant te vinden. Wel hier een fraaie kerk, de Notre Dame la Grande, maar de keuken in dat soort gelegenheden laat doorgaans te wensen over.
Morgen weer verder noordwaarts met hopelijk wat beter weer.




Poitiers - Berck Plage

$
0
0
15 juni
Om 09.30 uur weer op pad, het is dievenweer. Aan regen geen gebrek. De TomTom is ingesteld op bestemming Tours/Le Mans, dan gaan we ieder geval in de goede richting Poitiers uit. Toch moet je met zo’n TomTom goed uitkijken. Hij leidt ons weer via allerlei sluipweggetjes terwijl we beter de hoofdweg naar Tours hadden kunnen aanhouden. Ook onderweg komt het met bakken uit de hemel. Afgelopen weekend is de befaamde 24 uur van Le Mans weer gehouden. Dat is in de dagen daarna op de wegen naar de ferries en de Kanaaltunnel goed merkbaar. Alle Engelse/Britse toeschouwers spoeden zich dan weer eilandwaarts in de meest fraaie racewagens. En dat spoeden moet je letterlijk nemen want de heren rijden niet bepaald langzaam. Ook de Franse gendarmerie weet dat en staat zo hier en daar langs de bekende routes een oogje in het zeil te houden. Bijgaand een foto door Jeanne (door de voorruit) genomen van een rood Brits vehikel van onduidelijke makelij.
Het plage van Berck Plage
Inmiddels hebben we ons einddoel verlegd naar Berck Plage en na zo’n 600 km karren en een dijk van een file in Rouan, komen we daar aan. Niet in de regen maar met een stralende zon en ruim 21 graden. Naar de kust gaan is dus een goede gok gebleken. We hebben een hotelkamer met vue mer. Maar dan moet je goede ogen hebben. Het is niet dat die hotelkamer niet aan zee ligt, het "probleem" zit 'm in het strand. Denken we hier in Castricum wel eens dat we grote stranden hebben, aan de Noordfranse kusten weten ze er ook wel raad mee (zie foto).
Inmiddels hebben we besloten ons jaarlijks bezoek aan De Panne (voor de francofielen onder de lezers: La Panne) te schrappen en morgen in één ruk(je) naar huis te rijden.

Berck Plage - Castricum

$
0
0
Ons hotel in Berck Plage
Fransen zijn heus geen kwaaie mensen, het is ook geen bijzonder lawaaiig volk. Maar het valt ons al jaren, en dus ook vanmorgen om een uur of 6 weer op, dat er een bepaald slag Fransen is dat er kennelijk lol in heeft om zo vroeg luidkeels met collega's in werkoverleg te treden. En dat bij voorkeur onder ons hotelraam. Meestal zijn het de mannen die de poubelles komen legen en dat gaat er dan niet zachtzinnig aan toe. Vanmorgen presteerden ze het om ook nog een half uur een dieselmotor te laten draaien. Maar los daarvan hebben we, onder invloed van het zeegeruis, heerlijk geslapen in Berck Plage.
Van de reis naar huis is weinig te vertellen. De enige opgave is altijd om via de slecht aangegeven Liefkenshoektunnel te rijden en niet per ongeluk via de Antwerpse Kennedytunnel. Maar door slechte ervaringen wijs geworden, weten we nu de juiste weg te vinden (na Zelzate op de A11 de R2 richting Rotterdam) en kunnen we de Antwerpse ringdrukte rechts laten liggen. Kort na 15.00 uur rijden we de Triade weer op. We zijn 22 dagen weg geweest en we hebben een prima vakantie achter de rug. Rest nog de samenvatting van deze reis en die komt er binnenkort aan. Ik wil graag alle lezers bedanken voor het al dan niet met regelmaat bekijken van ons blog. IJs en weder dienende zie ik jullie graag volgend jaar weer terug maar tot die tijd hoop ik nog wel wat andere verhalen te publiceren. Dus af en toe eens naar dit blog kijken kan geen kwaad. Tot dan!
De route van onze 2015-vakantie

Summary holidays -2015- Samenvatting vakantie

$
0
0
For the English text please see after the map.
Vieux Boucau beach
The beach near Vieux Boucau
Gewoontedieren zijn wij! Altijd maar naar Frankrijk, nooit es naar ergens anders. Tja, inderdaad, dat is zo maar alles heeft z’n redenen. Kijk, wij bespreken nooit een vakantie en we zijn daarom altijd vrij om te gaan (of niet) en te staan waar we willen. Geen stress van een IPB-reisje*, niet je hele hebben en houden bij de security op Schiphol moeten laten zien, geen urenlange vertragingen op zuideuropese vliegvelden waarvan je niet eens wist dat ze bestonden en ook geen annuleringsverzekering hoeven afsluiten. Met de auto door Frankrijk, zoveel ontspanning vind je nergens, echt niet!

Afijn, nu ik mezelf weer van de juistheid van onze keuze overtuigd heb, dan nu de saillante details. Omdat ons globaal wel voor ogen stond wanneer we waar ongeveer wilden zijn, was de rijrichting, langs de oostkant naar het zuiden of langs de kust, wel duidelijk: via Luxemburg naar beneden. Na terugkomst blijkt dat we 22 dagen weg zijn geweest, 3.981 km hebben gereden en bijna 360 liter euro95 hebben verstookt (voor € 1,436/ltr). Een gemiddelde van 1:11 en dat is voor onze RAV4 niet slecht. Die heeft het trouwens goed gedaan, geen enkele malheur. Ik keek wel een keertje onder de motorkap en zag tot mijn verbazing dat hele stukken isolatie van schuimrubber bij airco-leidingen weggevroten waren! Er zal toch geen marter o.i.d. in de garage zitten?
Ook dit jaar weer vroeg op pad: 26 mei. De route was als volgt met de overnachtingsplaatsen in het blauw en tussen haakjes het aantal overnachtingen (indien >1). Ook nog een paar [uitstapjes].

Castricum - Eindhoven - Maastricht - Luik - Luxemburg - Metz - Nancy - Epinal - Vesoul - Besançon - Lons-le-Saunier - Orgelet - Onoz - Barrage de Vouglans - A43 - La Tour-du-Pin - A43 - A49 - N532 - Valence - Crest - La Begude de Mazenc - Nyons (3) - Orange - A9 - Sète - Agde - A9 - Le Perthus - AP7 - Castello d’Empuriès (4)  [Riudarenas & L’Escala] -  AP7 - A9 - Narbonne - Toulouse - Albi - Toulouse - Gimont - Ste Marie - Puycas - Quier - Ceran - Fleurance (2) - Lavardens - Jegua - Vic Fezensac - Nogaro - Mont de Marsan - Dax - Magescq - Azur - Vieux Boucau-les-Bains (4) [Soustons & Messanges Plage] - Messanges - Castets - Bordeaux - A10 - Poitiers - A10 - Tours - A10 - A28 - Le Mans - A28 - A13 - Rouen - A28 - A16 - D303 - Berck Plage - D303 - A16 - A18 - A10 - Gent - Zelzate - A11 - R2 - Liefkenshoektunnel - Rotterdam - Den Haag - A4 - A9 - Uitgeest - Castricum

Dit jaar voor de eerste keer in Epinal, Valence en Poitiers als “slaapplaats” verbleven. Alle drie hebben een leuk, min of meer historisch centrum en daarom aanbevelenswaard. Sinds lange tijd zijn we nu eens niet in het Belgische De Panne geweest. De prettige restaurantjes daar zullen het dus een jaartje zonder ons moeten doen. In het algemeen hebben we mooi weer gehad. In totaal 15 dagen met voornamelijk zon én temperaturen boven de 20 graden. De andere dagen waren niet allemaal erg slecht maar net wat minder. Al met al geen klagen.

Of wij nou van die zuunige Ollanders zijn, dat weet ik niet maar de kosten p.p.p.d. voor overnachtingen plus maaltijden waren dit jaar meer dan 15% lager dan vorig jaar. Nu kwamen we uit op € 62,50. Een gedeeltelijke verklaring is waarschijnlijk dat we meer dan anders zaken contant hebben afgerekend. En dan wordt het onder een andere post geboekt JJJ Dit jaar verbleven we in/op 12 verschillende hotels/adressen. Geen enkele keer werden we met het bordje complet geconfronteerd.

Al met al hebben we weer een aangename vakantie achter de rug. Langere stops waren er in Nyons in de Drôme (gezellig stadje en altijd mooi weer), Castello d’Empuriès bij Rosas aan de Costa Brava (zien we de familie niet op de markt in Loosduinen, dan hier wel), Fleurance in de Gers (hoewel we er helaas nooit meer zullen komen, toch blij dat Aux Quatre Vents nu eindelijk verkocht is) en Vieux Boucau aan de kust in Les Landes (waar we nu al zo bekend zijn dat Jeanne van onze hotellier ten afscheid een zoen krijgt). Dit jaar wat meer kilometers op de autoroute gemaakt. Dat zal door de het langere hier en daar verblijven komen. Bij thuiskomst stond de teller op bijna 137.000 km. Voorlopig houden we de RAV4 nog maar even in de familie

Tot slot mijn dank aan alle lezers. Komt u gerust tussen de vakanties door ook eens langs op dit blog, er is altijd wel iets te lezen! En voor de mensen die dit verhaal voor het eerst zien, de belevenissen per traject staan hieronder (of zie de inhoudsopgave bovenaan).

*Voor de niet KLM-ers resp. niet-luchtvaartmensen, IPB betekent Indien Plaats Beschikbaar. IPB-ers maken gebruik van de goedkope vervoersmogelijkheden die KLM-ers ter beschikking staan. Het moge duidelijk zijn dat er niet altijd plaats beschikbaar is. En dan blijf je dus staan…
The 2015 holiday route starting in the east

Why we always go to France, by car? Well, ok, let me tell you. We are not in the habit of making reservations, we (almost) never do. We are thus free to decide where and when we want to go on holiday and how long we want to stay there. If the whether is bad, we postpone departure. If other circumstances so require, we leave earlier. Or later. We do not need to queue in airport security lines. We are not bothered by return charter aircraft coming in late on obscure airports. And obviously we do not need cancellation insurance. From Holland France is within easy reach, reasonable hotels are available everywhere, it’s not too crowded when/where we go, the scenery is often is beautiful, there are many historic towns and villages and last but not least, there is a fair chance that the whether is nice (and not only in Nice). In short, we do not need a tour operator to organize our joy (or disappointments).

Now that I have convinced myself once more of the correctness of our choice, let me give you the salient details of our trip. Because we had a rough idea of where we wanted to be when, the decision to go south via Luxemburg and the eastern part of France, was easy. Upon return in Holland, it appeared that we spent 22 days away from home. All in all we drove 3,981 kms (or 2,474 miles) burning 360 liters (95 US gallon) low octane fuel. On average we paid € 1.436/ltr (US$ 6.09/gal). For US readers: from a Dutch point of view that’s cheap! We pay between € 0.16 - 0.26/ltr over the euro price mentioned. Anyway, our Toyota RAV4 consumed some 9 ltr/100 kms which I think is not too bad.
This year we left on May 26. You’ll find the route below with the overnights in blue with the number of overnights in parentheses (if >1). Also two [side trips].

Castricum - Eindhoven - Maastricht - Luik - Luxemburg - Metz - Nancy - Epinal - Vesoul - Besançon - Lons-le-Saunier - Orgelet - Onoz - Barrage de Vouglans - A43 - La Tour-du-Pin - A43 - A49 - N532 - Valence - Crest - La Begude de Mazenc - Nyons (3) - Orange - A9 - Sète - Agde - A9 - Le Perthus - AP7 - Castello d’Empuriès (4)  [Riudarenas & L’Escala] -  AP7 - A9 - Narbonne - Toulouse - Albi - Toulouse - Gimont - Ste Marie - Puycas - Quier - Ceran - Fleurance (2) - Lavardens - Jegua - Vic Fezensac - Nogaro - Mont de Marsan - Dax - Magescq - Azur - Vieux Boucau-les-Bains (4) [Soustons & Messanges Plage] - messanges - Castets - Bordeaux - A10 - Poitiers - A10 - Tours - A10 - A28 - Le Mans - A28 - A13 - Rouen - A28 - A16 - D303 - Berck Plage - D303 - A16 - A18 - A10 - Gent - Zelzate - A11 - R2 - Liefkenshoektunnel - Rotterdam - Den Haag - A4 - A9 - Uitgeest - Castricum

Never before did we make an overnight stop in either Epinal, Valence or Poitiers. All three have a nice, more or less historic centre which is sufficient reason to return there one day.
Generally we experienced nice weather. Out of a total of 22 days 15 show sun and temperatures over 20° centigrade. The remaining 7 were not all that bad but just a little less sunny.

French pottery in Nyons
The cost of lodging and meals this year was about 15% lower than last year. This seems like a saving but this year we made more cash payments. And contrary to credit card payments those cannot be tracked back to the receiver, not in my holiday bookkeeping system that is J. With that in mind the mentioned cost per person per day was € 62,50 or US$ 70,00.
We stayed in 12 different places (hotels and friends). None of these hotels was fully booked sothat we could always stay (without reservation!) where we wanted.

All-in all we have had a very enjoyable holiday.We made stops for more than one night in Nyons in the Drôme region, in Castello d’Empuriès near Rosas on the Costa Brava, in Fleurance in the French Gers and in Vieux Boucau on the Atlantic coast near Bordeaux. Probably because of the longer stay in these places, we spent more kilometers than usual on the autoroute. But despite the 137,000 kilometers our RAV4 carried us sofar, it brought us home safely.

Finally I like to thank all readers of this blog. I would appreciate you coming back every now and then because there is always something noteworthy to read. And for those visiting my blog for the first time, you may find our daily holiday adventures in the posts below or via the table of contents in the header. A small warning however, they are in Dutch ...


Mijn achterneef de Engelandvaarder

$
0
0
Vandaag waren Jeanne en ik aanwezig bij de overhandiging door schrijfster Pauline van Till van het eerste exemplaar van haar boek** 'Engelandvaarders en vluchtelingen' aan mede-oprichter van het Museum Engelandvaarders, Eddie Jonker. Dat museum is gehuisvest in Noordwijk, in het voormalige Atlantikwall Museum aan de Bosweg.
Hoe ik daar zo verzeild kwam? Begin vorig jaar kreeg ik een mailtje van Pauline. Zij was, al zoekend naar informatie over Engelandvaarder Jan Bruno de Langen, op mijn blog terecht gekomen. Niet alleen bewees zij daarmee dat het maken van goede tags z'n nut heeft, ook wees ze mij op een stukje familiegeschiedenis waar ik eigenlijk geen weet van had.

Jan Bruno de Langen
Jan Bruno de Langen
Jan Bruno de Langen was de zoon van een broer van mijn grootvader aan moeder's kant, een achterneef van mij dus. Ik heb hem nooit ontmoet maar via mijn moeder heb ik toch nog wat informatie boven water weten te krijgen. Maar eerst een citaat van wat er over hem in het boek geschreven is.

"Jan Bruno de Langen (1921-1993) was ambtenaar bij de PTT en woonde aan de Hollanderstraat 41 in Den Haag. De Langen kreeg op 21 september 1942 het Bronzen Kruis, kwam bij de Prinses Irene Brigade en nam in augustus 1944 deel aan de landing in Normandië. Op hogere leeftijd werd hij een zonderlinge man. Hij verzamelde kranten, lompen en honderden muizen in zijn huis. Voordat de gemeente zijn huis kwam ontsmetten, brak er brand uit waarna hij aan zijn brandwonden overleed."

Uit: De Telegraaf 21-5-1993
Het is wat moeilijk voorstelbaar dat een gemotiveerde man, die met gevaar voor eigen leven naar Engeland was gegaan, onder zulke deplorabele omstandigheden aan z'n eind is gekomen.

Van de reis naar Engeland is nog wel iets meer te vertellen. Die begon op 16 mei 1942 in Hellevoetsluis. Aan boord bevinden zich Johannes Marinus Dronkers, John Alphonsus Mulder en achterneef Jan. Weer een citaat uit het boek.

"Deze drie PTT-collega's vertrokken in een bootje dat Joppe* heette. De motor deed het goed, de reis [ver]liep voorspoedig en door een Brits marineschip werden ze 18 mei naar Harwich gebracht. Ze werden uitgebreid door Oreste Pinto ondervraagd. Deze ervaren inlichtingenman ontdekte speldenprikken in een boek van Dronkers. De gaatjes vormden twee adressen, eentje in Stockholm en eentje in Lissabon. (..........) Hij bleek een spion en voormalig NSB-er te zijn. Hij werd in de gevangenis van Wandsworth op 31 december 1942 opgehangen."

* In 1949 werd de NSB-er Benjamin Joppe door het Bijzonder Gerechtshof te Amsterdam tot de doodstraf veroordeeld. Van enige relatie tussen deze twee namen is niets bekend of het moet zijn dat Dronkers een bekende van Joppe is geweest en vervolgens de naam van de boot heeft verzonnen. Maar, zoals gezegd, dat is puur speculatief. Wel zijn er bronnen (?) die suggereren dat het bootje, bij het aantreden van Dronkers als spion in Engeland, door de Duitsers is geregeld. Een gevalletje Duitse humor misschien?

Mijn moeder had nog wel wat incidentele (Kerst)contacten met haar neef zoals moge blijken uit onderstaande tekst. Kennelijk was neef Jan wel verguld met hetgeen hij tijdens de oorlog gepresteerd had.
Tekst op kerstkaart 1990
Schematische voorstelling van de familierelatie
Toch mooi dat ons familielid op deze wijze aan de vergetelheid is onttrokken. Hij moest eens weten... Met dank aan Pauline!

** ISBN/EAN 978-90-823207-0-1, uitgeverij Colorworks, Den Haag.
Het boek is verkrijgbaar bij de schrijfster (engelandvaarders2015@gmail.com). De kosten bedragen € 19,95 plus € 3,95 verzendkosten, graag naam en adres opgeven. U krijgt een bankrekeningnummer op, na betaling wordt het boek opgestuurd.
Het zal ook via boekhandel Van der Meer (nu al) en in het Engelandvaarders Museum (v.a. half augustus, beide in Noordwijk) te koop zijn . Binnenkort zeker ook in het Atlantikwall Museum, eveneens in Noordwijk.




The father we never knew

$
0
0

For a brief summary in English please see below the Dutch text.

Ik behoor niet tot de categorie mensen die interviewverzoeken met enig dedain terzijde legt. De reden daarvan is dat ik nog nooit een dergelijk verzoek gehad heb, zelfs niet van een schoolkrantredactie. Maar nu is het toch gebeurd, dat ik zo'n vraag heb gehad bedoel ik. Een via/via kennis van mijn broer blijkt hoofdredacteur van een bekend Haags weekblad te zijn: Den Haag Centraal. Die had er lucht van gekregen dat onze vader op een tragisch moment op tragische wijze om het leven was gekomen. [Ik heb daar al eens eerder een blog aan gewijd.] Dat resulteerde uiteindelijk in een telefoontje van mijn broer of ik bereid was deel te nemen aan een interview over het eerder genoemde onderwerp. Het was bedoeld om opgenomen te worden in het kerstnummer... Noch hij noch ik vermocht in te zien wat er nou zo kerstachtig aan de dood van onze vader was. Bovendien vroegen we ons af wat voor verhaal er te brouwen zou zijn van de schaarse informatie die we over hem hebben. Maar goed, we zijn toch op het verzoek ingegaan. Ergens in november heeft het interview  van zo'n tweeënhalf uur met Casper Postmaa plaatsgevonden. Vervolgens hebben we een maandje gewacht tot het uitkomen van de DHC-kersteditie. Onderdeel van dit nummer is een katern met familieverhalen. Kijk, dan wordt de achtergrond van het interview met ons wat duidelijker. Het interview staat hieronder integraal afgebeeld. Om de tekst enigszins leesbaar te maken, men klikke op de afbeelding.



Mijn broer en ik zijn beiden van mening dat Casper, uit al onze fragmentarische stukjes verhaal en informatie, een zeer leesbaar geheel heeft gemaakt. Rest nog te melden dat de linker foto is gemaakt door free lance fotograaf Piet Gispen, inderdaad, familie van. De trouwfoto van onze ouders is op 18 november 1942 in Den Haag gemaakt door een mij niet bekende fotograaf.

Summary

An acquaintance of an acquaintance of my brother appeared to be the editor in chief of The Hague weekly Den Haag Centraal. One of these distant acquaintances apparently knew about the story of my fathers death. During the Second World War he was a member of the armed resistance in Apeldoorn in the eastern part of the country. Being a member of the resistance obviously was not something one spoke about freely. To the contrary, even ones closest family members were kept in the dark. Information one doesn't possess can't be spilled. So my father reportedly said to my mother that he would tell her after the war all there is to know. Unfortunately, and that is an understatement, he was betrayed and shot to death together with fifteen others. All this happened in the Kruisjesdal* on April 13, 1945, three days before Apeldoorn was liberated by the Canadians... More details in an earlier post.
All this resulted in us knowing very, very little of what our father did during the war. Another consequence was that our mother became a widow when she was 27 years old. At the time I was her only son, my brother was born a couple of months after.

The earlier mentioned editor in chief, his name is Casper Postmaa, was curious to know how this incomplete family did after the war and how it was for two young boys to grow up without the presence of a father. I don't know what he expected to find but I'm afraid we did not have any spectacular consequences to report. We grew up as an ordinary family, we did not have what is commonly called a "difficult childhood" and other than pinching an apple from an orchard, we did not turn criminal. In fact, we never missed our father. That may sound strange to other people but if you never had one, if you don't know what it is to have a father, you live on happily without. And that is what we did. As my brother said with a smile, life with a father may be more complicated.

Although the interview returned no startling statements, Casper managed to produce an easy to read story. It was published in the Den Haag Centraal Christmas issue section dedicated to 'family life'.
In any case, we never thought that one of our family members would make the headlines but our father did...

* Kruisjesdal translated means Valley of the small Crosses. It is situated in a forest west of Apeldoorn. There is a small monument there.

Eeuwig duurt het langst

$
0
0
Genesis 5:27 Zo waren alle dagen van Methusalem
negen honderd en negen en zestig jaar, en hij stierf.
Bron: Statenvertaling 1637
Sinds Methusalem is de medische wetenschap er bepaald niet op vooruit gegaan. In Genesis 5:27, door onwetende beta-figuren uitgesproken als '5 gedeeld door 27', staat geschreven dat hij 969 jaar oud is geworden. En hij was niet de enige in die familie die een meer dan respectabele leeftijd heeft bereikt. In onze min of meer recente geschiedenis worden mensen die de 100 passeren, al tot de sterken gerekend. Behoudens een enkeling, afkomstig uit landen met een burgerlijke stand die voornamelijk uit overlevering bestaat, is 125 al een vooralsnog onneembare barrière. Niettemin lijkt het aantal mensen dat de 100 jaar passeert, toe te nemen. Dus wie weet.  


Utrechtsche Stads-Courant 3-8-1840
Soldaat Felix was dus van ca 1717
In ieder geval is het zo dat zelfs in onze kleine familie, iemand zich in de rijen der sterken heeft geschaard. Helaas is tante Jo niet meer maar hier kunt u over haar lezen. Haar rouwbrief heb ik opgenomen in mijn verzameling, jawel!, rouwadvertenties van mensen die de 100 jaar hebben gehaald. Die verzameling is nog niet zó oud maar voldoende groot om er wat cijfertjes uit te distilleren, cijfertjes overigens die maar weinig waarde hebben. Immers, mijn verzameling pretendeert niet compleet te zijn, niet van elke eeuweling heb ik voldoende gegevens en daarnaast is het zo dat mensen die een rouwadvertentie laten plaatsen, niet representatief zijn voor de hele bevolking. Dus met al deze voorbehouden hoop ik dat u het volgende lezenswaard vindt.

In totaal heb ik nu 317 rouwadvertenties in mijn verzameling. Vrouwen bewijzen weer eens zeer aanwezig te zijn: 236 dames, bijna 75%, hebben de overhand. De 317 personen worden gemiddeld 101 jaar, 11 maanden en 8 dagen. Maar ook hier wint het zwakke geslacht het, zij worden ruim 102 jaar oud. De heren vertrekken iets eerder, bijna 101 jaar en 9 maanden na aankomst.

Van 65 personen is mij noch de geboorteplaats noch de plaats van overlijden bekend. En van de overigen staat er tenminste één plaats in de advertentie genoemd. Al met al voldoende gegevens om een gooi te doen naar de provincie waar men het best geboren kan worden indien men tenminste voornemens is ouder dan 100 jaar te worden.



Ogenschijnlijk geven Zuid en Noord Holland de beste garantie voor een "eeuwig" leven. Maar schijn bedriegt. Deze twee provincies hebben ook het hoogste inwonertal dus wanneer daar de meeste 100-jarigen vandaan komen, is dat niet zo verbazingwekkend. Een juistere maatstaf is om te kijken naar hoeveel 100-jarigen er voor komen op elke b.v. 100.000 inwoners. Omdat alle geboorten in dit verhaal rond 1910 hebben plaatsgevonden, heb ik per provincie naar de inwoneraantallen van dat jaar gekeken. Overigens, maar dit geheel terzijde, wist u dat Nederland toen nog maar rond de 6 miljoen inwoners telde? Nu, goed 100 jaar verder, gaan we binnenkort de 17 miljoen passeren. The times they are a-changin!
Aantal 100plussers per provincie
van herkomst per 100.000 inwoners
In absolute zin moet aan deze cijfers niet al te veel waarde worden gehecht omdat alle gegevens zijn afgezet tegen slechts één berekend geboortejaar (1910). Voor het aantal Nederlanders in Ned. Indië was slechts het jaar 1930 beschikbaar, ruim 2 miljoen personen. Dat gezegd hebbende vallen sommige relatieve verschillen wel op. Waarom liggen b.v. Noord en Zuid Holland, Drenthe en Groningen meer dan een factor 3 hoger dan Limburg? Was de lucht daar zo slecht door de mijnen? Hoe komt het dat Ned. Indië dit lijstje aanvoert? Werken de tropen een lang leven in de hand? Of moeten we de uitdrukking tropenjaren tellen dubbel letterlijk nemen? Waarom scoren provincies buiten Holland onderling zo verschillend? B.v. Gelderland vs Groningen. Opvallend is het Zeeuws Vlaamse dorp Hoek. Het telt twee 100-jarigen onder zijn borelingen. Waar Zeeland 3,91 100-jarigen per 100.000 inwoners telt, zou Hoek er op dezelfde schaal zo'n 200 tellen!

Hieronder een cirkeldiagram van de aantallen en percentages per provincie van overlijden plus de meest voorkomende plaatsen. In deze diagram komt een groot aantal plaatsen voor waarvan ik vermoed dat de bewoners over het algemeen een hoger welstandsniveau hebben dan elders. Ik noem in alfabetische volgorde: Bentveld, Bloemendaal, Doorn, Naarden, Velp, Wassenaar en Zeist. Het zou me niet verbazen als die plaatsen ook een relatief hoog aantal particuliere rusthuizen kennen.




In bovenstaande cirkeldiagrammen staan de personen die geboren dan wel overleden zijn in een bepaalde provincie. Omdat ik nieuwsgierig was naar het aantal "honkvasten", in dit geval mensen die binnen hun geboorteprovincie zijn gestorven, hieronder een tabel die daar inzicht in geeft. Bijna de helft (49%) "blijft" dus dicht bij het geboortehuis. Zeeuwen en Friezen het meest, Groningers en Drenten het minst.



Dan moet er natuurlijk nog iets gezegd worden over de bereikte leeftijden van deze groep. Waar komen de alleroudsten vandaan en waar verwisselen zij het tijdelijke met het eeuwige. In de volgende tabel is in de kolom '100jr+' het aantal jaren weergegeven dat gemiddeld boven de 100 bereikt werd. In de linker tabel zijn de in Drenthe geborenen dus 104,5 jaar oud geworden. Het moge duidelijk zijn dat de Drenthen op alle fronten de nummer 1 positie innemen. Daarbij hoort wel de aantekening dat het hier om relatief kleine aantallen gaat én zowel de oudste (115) als de op één na oudste inwoonster (111) van Nederland (uit deze groep) daar werden geboren en de provincie niet verlieten. Daarnaast zou je kunnen zeggen dat de nummers 2 en 3, geboren in Zeeland en Utrecht, in de loop van hun lange leven naar Groningen en Limburg getogen zijn en daar overleden. Maar dat is te kort door de bocht want onjuist. Die laatste twee provincies hebben de hoge plaats voornamelijk aan eigen geboorten te danken. eerder hebben we gezien dat in Ned. Indië relatief veel 100-jarigen heeft voortgebracht. Uit deze tabel blijkt dat ze gemiddeld het minst oud van allemaal worden, "slechts" 101 jaar. De overige conclusies laat ik aan de lezers.



Voor degenen die misschien denken dat vrijgezellen een wat ontspannener bestaan leiden, en dus ook ouder worden, ben ik nagegaan hoeveel mensen uit mijn verzameling ongehuwd waren. Maar dat was, aan de hand van de tekst van de rouwadvertentie, niet voor iedereen vast te stellen. In ieder geval kwam ik niet verder dan 30, dat is net geen 10%. Geen idee hoe dat getal zich verhoudt tot dat van de totale bevolking.

Hoe groot de kans is dat twee echtelieden beiden de 100 passeren, ik heb geen idee. Maar het gebeurt wel degelijk.



Een gelijke vraag kan gesteld voor de kans om op je verjaardag te overlijden. Een beetje macaber misschien maar ook dat gebeurt.





.



















In mijn verzameling eeuwelingen bevindt zich ook nog een bekende Nederlander. Het is Jaap Havekotte. Jaap wie? hoor ik menigeen denken. Havekotte was de fabrikant van de beroemde Vikingschaats, zonder hem geen kampioenen. Zijn necrologie stond in NRC Handelsblad van 25 april 2014.




Diemen, 16-3-1912  -  Hilversum 23-4-2014

Tot slot één van de, zo niet de oudste inwoner die Nederland ooit gehad heeft: Hendrikje Schipper. Zij werd ruim 115 jaar, stelde haar lichaam ter beschikking van de wetenschap en wist op die manier ook na haar dood nog te verbazen. In de NRC werd gemeld dat ook de moeder van Hendrikje de 100-jarige leeftijd had bereikt maar dat is niet juist. Die werd geboren op 6-2-1862 en overleed op 29-11-1961. Het scheelde dus niet veel maar de 100 heeft ze niet gehaald.


Hendrikje van Andel-Schipper
Smilde 29-6-1890  -  Hoogeveen 30-8-2005
Foto: AD De Dordtenaar


De inschrijving van de geboorte van Hendrikje Schipper
te Smilde (Dr) op 30-6-1890
Hierboven hebt u kunnen zien en lezen waartoe een merkwaardige verzameling kan leiden. Zoals al eerder opgemerkt, alle cijfertjes en diagrammen moet u niet al te serieus nemen want dit is bepaald geen representatieve dataset. Ik blijf de rouwadvertenties van deze eeuwelingen sparen en wie weet komt er dan in de toekomst nog wel eens een vergelijkbare blogpost. Want één ding is zeker, het aantal personen dat in de toekomst 100 jaar en ouder zal worden, neemt alleen maar toe. Of we ooit bij Methusalem in de buurt komen, wie zal het zeggen. Misschien moeten we dan eerst maar eens bedenken of dat een aangenaam vooruitzicht is.
Met dank aan Willemies van der Velden die mij de inspiratie voor dit blog verschafte!

Geraadpleegde bronnen:
Berichten van Ingrid Stokreef op div. Yahoogroups
Bevolkingsatlas van Nederland - NIDI
De demografische geschiedenis van de Indische Nederlanders - NIDI
Familieadvertenties CBG
www.delpher.nl
www.online-familieberichten.nl
www.wiewaswie.nl

Born in Semarang

$
0
0
Source: Noordhollands Dagblad
January 21, 2016
The other day I read an article in Dutch regional newspaper Noordhollands Dagblad. It was about plans to revive the old city center of Semarang. For those unaware of its whereabouts, Semarang is situated on the Indonesian island Java. It is the capital of the province Central Java. The city itself has over 1.5 million inhabitants. Today Greater Semarang is the sixth community of the country.
The city has a long history among others as a settlement of the Dutch East India Company, commonly abbreviated as the VOC, the Verenigde Oostindische Compagnie. The old city still looks very European with a church in its center, wide boulevards and nice, spacious housing. Over the years this Dutch heritage deteriorated considerably. Lack of funds and maybe more important, a lack of interest to maintain these buildings erected by the former colonial rulers, caused the state in which it is now. If you add  the humid, hot climate and the heavy traffic passing these buildings every day, the recipe for a disastrous development is there.

The Heerenstraat in the old center of Semarang

However, there seems to be a change of mind in the city. According to The Jakarta Post the mayor of Semarang says he wants to renovate at least 105 buildings in the old center now called Kota Lama. An equivalent amount of € 2,000,000 is said to be available for this project. Tourism supposedly is the stimulus. In any case it is an indirect homage to two Dutch architects viz. Thomas Karsten en K.P.C. de Bazel. The latter one also designed glassware for the Leerdam glass works, but that is different subject.

Fragment of the 1917 city map of Semarang
Source: www.semarang.nl, Semarang Photo Archives
available under CC Licentie 3.0
Kota Lama, the old city center, is in the red rectangle

My interest for this subject is caused by the knowledge that even today there are many people living here in the Netherlands who have been born in the former Dutch Indies. I also happen to have a collection of death notices of people born there (yes, ok, I agree it is a bit peculiar but in case you are interested it may be consulted here). All together there are over 800 notices in my collection now. 8% of these people were born in Semarang. So my guess is that there are still many people here who may be interested in their own place of birth or in that of their parents. Therefore, I tried to find out the old street names used in pre war Semarang. Those names are no doubt part of their family history.

Dutch street names in Kota Lama, the old Semarang city center
To enlarge click on the image.
Map ex Google
Born in Semarang in the year indicated and since deceased mainly here in the Netherlands:

Semarang - Belloni 1950
Semarang - Broekhuys 1923
Semarang - Cosse 1929
Semarang - de Boer 1924
Semarang - Dirkzwager 1924
Semarang - Elink Schuurman 1916
Semarang - Emmen 1926
Semarang - Haak ca1892
Semarang - Hartog 1930
Semarang - Jonkman 1923
Semarang - Jonkman 1925
Semarang - Kahle 1932
Semarang - Kerlen 1915
Semarang - Kerlen 1917
Semarang - Kerlen 1919
Semarang - Kerlen 1921
Semarang - Klerks ? 1891 [Wd]
Semarang - Kloppenburg 1917
Semarang - Köehl 1923
Semarang - Kollmann 1854
Semarang - Koster 1949
Semarang - Kouwenaar 1929
Semarang - Lie 1926
Semarang - Lincklaen Arriëns 1941
Semarang - Lind 1924
Semarang - Mac Gillavry 1931
Semarang - Middeldorp 1928
Semarang - Mual 1930
Semarang - Mulder 1919
Semarang - Nazloomian 1926
Semarang - Nota 1926
Semarang - Oei 1938
Semarang - Schilling 1926
Semarang - Schuit 1932
Semarang - Sillevis Smitt 1929
Semarang - Smit 1922
Semarang - Soeters 1926
Semarang - Steffin 1941
Semarang - Tan 1929
Semarang - Tholen 1928
Semarang - van Barthold 1926
Semarang - van de Graaf 1925
Semarang - van der Fange 1927
Semarang - van der Knoop 1917
Semarang - van der Werf 1937
Semarang - van Eldijk 1950
Semarang - van Garderen 1934
Semarang - van Lookeren Campagne 1929
Semarang - van Lookeren Campagne 1931
Semarang - van Marken 1926
Semarang - van Pernis 1929
Semarang - van Rossum 1933
Semarang - van Vliet 1931
Semarang - von Meyenfeldt 1917
Semarang - Wesly 1935
Semarang - Westbroek 1943
Semarang - Westphal 1938
Semarang - Woerdeman 1952
Semarang - Worst 1940
Semarang - Zecha 1929
Semarang - Zeelig 1950

In case you are interested in a particular death notice, please post a comment below or send me an email: patmiebies at gmail dot com.

Van Bloetgoet naar Bloodgood en andere nazaten van Hollanders

$
0
0
At the end of this post is a brief explanation in English.

In de loop der eeuwen hebben heel wat landgenoten ons kikkerlandje verlaten om elders een nieuw bestaan op te bouwen. Min of meer recent gingen velen naar Australië, Nieuw Zeeland en Canada. Maar in de eeuwen daarvoor behoorden de (toen nog niet zo) Verenigde Staten tot de veel gekozen bestemmingen. Veel Nederlandse genealogen zullen daarom voorouders hebben die op een bepaald moment het ruime sop hebben gekozen en aan de andere kant van de Atlantische Oceaan terecht zijn gekomen. Sommigen zullen dat spoor hebben kunnen volgen, anderen weten misschien niet eens dat er op dit moment nazaten van "familie" in de USA wonen.
Genealogie is daar in Amerika een populaire hobby. Ook schrijven over de eigen familiegeschiedenis wordt veel gedaan. Een veel gebruikte manier om bekendheid aan onderzoeksresultaten te geven, is het schrijven en bijhouden van een blog. Hier wordt daar ook wel gebruik van gemaakt. maar het zou me verbazen indien je hier in Nederland tot 100 blogs over genealogie zou komen. Dan laat ik de blogs van archieven en andere instellingen maar even buiten beschouwing. In de Verenigde Staten ligt dat wel anders. Op de bekende website van Geneabloggers kan je er al tegen de 3000 vinden! Nou wonen er wel wat meer mensen in Amerika maar toch. Maar waar ik naar toe wil is dat in die blogs vaak namen worden genoemd die duidelijk Dutch roots hebben. Soms zijn ze nog heel duidelijk herkenbaar, soms moet je twee keer kijken voordat je ze herkent. Een paar jaar geleden schreef ik een blog over de equivalenten van Nederlandse familienamen in het buitenland. Het is wel aardig om dat blog eens door te kijken, er zitten hele mooie vondsten bij. Zo werd de Nederlandse naam Bodbijl veramerikaanst tot Dullaxe! Tsja, je moet het weten want anders zie je het niet. Maar ik dwaal af.
In de loop der tijd heb ik 101 blogs verzameld waar nu in totaal 364 namen in voorkomen die van Nederlandse komaf zijn. Al die namen heb ik hieronder op een rijtje gezet. Staat er nu een naam tussen waarvan u denkt, dat zou wel eens wat met mijn eigen stamboom te maken kunnen hebben, dan zoekt u dat blog op, dat staat hier, en kijkt u daar of u misschien verdere aanknopingspunten ziet. Via zo'n blog kunt u altijd contact opnemen met schrijver.
Zoals gezegd, de meeste blogs zijn amerikaans maar er zitten ook een paar andere nationaliteiten tussen.

De naamlijst staat hieronder. Het zijn dus veramerikaanste namen. Om maar eens wat te noemen, onze tussenvoegsels zijn daar vaak aan de achternaam vastgeplakt. Dus Van der Horst wordt veelal Vanderhorst. Het is maar wat je gewend bent. Overigens zijn al deze buitenlandse bloggers bekend met het feit dat ze op mijn blog genoemd staan, ze hebben er allemaal toestemming voor gegeven.

Last update: April 25, 2016

Ackermans
Aukamp
Barber
Bastian
Beekman
Beukenkamp
Bloedgoet
Bloetgoet (Bloodgood)
Bolhuis
Bolt
Bomhof
Bondam
Borstelman
Bos
Bosch
Bresee
Brinckerhoff
Brink
Brink
Brinkman
Brinkman
Broekman
Brouwer
Burger
Burghart
Camstra
Carstensen
Casteel
Claessen
Coen
Colenbrander
Comegys
Cool/Kohl
Cornelison
Cortrecht
Cowenhoven
de Cram
de Graaff
de Grauw
de Groene
De Haan
De Haan
de Jager
De Kay
de Mandeville
De Spiegel
De Vos
de Zutter
DeBolt
DeCamp
DeFriez
Dehart
DeJong
DeKorn
Den Herder
DeVerre
DeVries
DeVries
Dewalt
DeWinter
DeWitt
DeWitt
DeWolf
DeWolf
Dikeman
Dircksen
Dirckx
Dircx
Dittmar
Dolstra
Doodes
Douw
Douw
Douwes
Dulk
Dyckman
Edel
Edelman
Emmens
Engbrenghof
Ennis
Erhardt
Etten
Eveleen
Feller
Ferverda
Fonda
Fras
Fredenburg
Freukes
Gardenier
Gast
Geist
Geret
Gleichman
Groenendyke
Groesbeck
Gulick
Hadden
Hageman
Hakes
Harmens
Hartman
Heinink
Hendricks
Hendricks
Hendrickse
Hendrickson
Hendrix
Henstra
Hessels
Heyman
Hilbers
Hoekstra
Hof(f)man
Holtcamp
Hoogerzeil
Hop
Horn
Horn
Houtsma
Huf(f)man
Huigens
Huls
Huyck
Jacobs
Jans
Jekel
Jonker
Kanngiesser
Kaser
Katsma
Kerkhoff
Kerlen
Kiel
Kleinhans
Koch
Koevert
Kool
Koopman
Koreman
Korfhage
Kosten
Krebbekx
Kreykes
Kroezen
Kruse
Kunst
Kuul
Laenen
Lammers
Leemhuil (Leemhuis?)
Leeuwenhoek
Lekkerkerk
Leydecker
Leyndyke
Luchtenberg
Lutgens
Luyendyk
Maasdam
Mabie
Magermans
Melyn
Memes
Metzelaer
Mol
Molenkamp
Montfoort
Montfort
Morren
Mulder
Mulder
Nelisse
Nieuwkerk, (van)
Noordhof
Notaboom
Noteboom
Nullmeyer
Ockers
Olthof
Ooms
Oothout
Osteroom
Ostrander
Outhouse (Uythuysen)
Paak
Pastoor
Peck
Peek
Pettit
Post
Putman
Putman
Putman (Pootman)
Quist
Reiniers
Reitsema
Remick
Remijnse
Renema
Rijcke
Riker
Rinkhout
Roeloffs
roosa
Rozekrans
Ruys
Sanders ?
Schaal
Schipper
Schoneman
Schoonmaker
Schout[en]
Simons
Sissum
Slecht
Smalbrugge
Smit
Smit
Snijder(s)
Snydam
Snyder
Snyder
Snyder
Southard
Spiegel
Spier/Speer
Spier/Speer
Stegman
Stevens
Stier
Strijder
Sutphen
Sweers
Tach
Tack
Teachout
ten Bruggencate
Ten Eyck
Terwillegen
Timmer
Timmer
Ton
Tuinstra
Valk
Van Aken
Van Amber
Van Amersfoort
Van Anglen
Van Auken
Van Beek
Van Bloemendahl
van Bunschoten
Van Buskirk
Van Campen
Van Ceulen
Van Couwenhoven
Van Dalen
Van de Braake
Van De Riet
Van Delor
Van den Bosch
van den Dyke
Van den Heuvel
van der Ham
Van der Hurk
van der Laeuw
Van der Loo
Van der Ploeg
Van Deursen
Van Duesen (Van Dusen)
Van Dusen
Van Dusen
Van Duyn
Van Eps
Van Etten
Van Etten
Van Every
van Garden
van Garden
van Gorden
Van Haestrecht
Van Huysen
Van Iveren
Van Klinken
Van Lear
Van Lieuvin/Van Leevwen
Van Meter
Van Meter
Van Ness
Van Nuyse
van Oostende
Van Parijs
Van Pelt
Van Riper
Van salee
Van Shaik (van Schaik)
Van Slyke
Van Slyke
van Swol
van Swol
Van Twisk
van Valkenburg
Van Valkenburg
Van Vechten
Van Vorhees
Van Vorst
van Vredenburg
van Vredenburg
Van Vulpen
Van Wicklen
Van Winkle
Van Winkle
van Woert
Van Zandt
Van Zyll de Jong
VanAtta
VanCauwenberg
Vandale
Vande Berg
Vandecar
Vanden Bos
Vanden Bosch
Vander Maaten
vanderGriff
vanderGrippe
Vanderhoof
Vanderhorst
Vanderpool
VanderVeer
VanHorn
VanNuys
VanOeveren
VanSinderen
Vanzandt
Verwijs 
Viele
Voorhees
Voorhies
Vredenburgh
Vreeland
Vreeland
Vreeland
Vroom
Vroomans
Waterman
Weerts
Wellemsen
Wersel
Wessels
Westbroek
Westbrook
Westercamp
Wetjen
Wieringa
Wiersma
Willemse
Willemsen
Woertman
Workman
Young
Zeller
Zigterman
Zuidweg

De lijst met blogs is http://patmcast.blogspot.nl/2012/05/dutch-ancestors.html. Met Ctrl F hebt u uw naam zo gevonden. Succes!

Brief explanation of this post
Many US bloggers have Dutch roots. They mention their Dutch surnames in their blogs. In Holland many people do not even know that they have ancestors who emigrated to the USA or other countries. This blog intends to draw the attention of Dutch genealogists to US blogs mentioning Dutch surnames. I mentioned many of these blogs in an earlier post:
http://patmcast.blogspot.nl/2012/05/dutch-ancestors.html. In case you want me to add yours, please let me know via this post or via email: patmiebies at gmail dot com.
Viewing all 229 articles
Browse latest View live